Na een verregend Pinksteren was het gelukkig op tweede Pinksterdag acceptabel weer voor fietsactiviteiten. Dus een flinke opkomst, het was droog, soms zonnig, een redelijke temperatuur en een zuidwesten wind die wel wat extra’s vroeg van de fietsers zodra een kopbeurt zich voordeed. Een tiental heren A verdeelde zich in twee vijftallen voor de 130 km lange Belgische Kempenronde, een van de pareltjes op de Vélo- kalender. Pauze, daar doet deze snelle groep niet aan, dus bleef het terras van de Bullenschool links liggen, rechts eigenlijk, maar dan klopt het spreekwoord niet.
De heren B groep telde tien gegadigden voor ronde Molenbeersel, maar routenummering en routeomschrijving strookten niet. In de praktijk betekende het ronde Tungelroy, over België terug, eveneens een aantrekkelijke ronde van 90 km.
De C groep telde dertien liefhebbers, waaronder twee dames. Dat betekent splitsen in twee groepen en dat gebeurde op een heel natuurlijke wijze, zoals onlangs afgesproken. Na pakweg een km laten twee fietsers midden in het peloton een gat vallen en je hebt twee gelijke groepen. Dat kan niet met een oneven aantal, dus de eerste groep was een zestal en de tweede groep een zevental. Voor verbetering vatbaar: een gelijke verdeling van de dames over de beide groepen (geintje). De route was de 88 km lange Beverroute, een van de mooiere routes in deze afstand-categorie. Even voorbij Budel komt een lange stoet Volkswagen oldtimers de groepen tegenmoet en die hebben duidelijke schik. De heenweg is toch behoorlijk werken op kop, maar de terugweg kan dat goed gemaakt worden met de wind in de rug.
Een drietal dames was ook nog actief deze morgen en dat was allemaal present bij de Heere, waar ook de inmiddels teruggekeerde Alpe D’Huzes gangers van VNed een feestje vierde.