Zaterdag 15 augustus: Middelgrote ronde Limburg

Wegens annulering van Valkenswaard – Valkenburg – Valkenswaard werd er een alternatieve ronde bedacht door de A groep. Middelgrote ronde Limburg. Hoewel het de afgelopen dagen warm was, was het weer vandaag perfect. Het eerste uur was het zelfs mistig waardoor de temperatuur aangenaam was. Pas na de middag kwam de zon er langzaam doorheen en nam de wind iets toe. Er verzamelden zich vijf deelnemers voor deze mooie tocht van 205 km. Een senior uit de AB groep twijfelde nog om de kleine ronde Limburg zelfstandig te fietsen of om toch met de ‘jeugd’ mee te gaan. Vandaar ook zijn keuze om het opvallendste/lelijkste wielertenue uit de kast te trekken. Aangezien het tempo laag gehouden werd besloot hij dan ook om de jeugd te blijven. Tot aan Schimmert werd de route van de kleine ronde Limburg gevolgd. De Slingerberg was dus de eerste heuvel die op gefietst moest worden.  Dit bleek een voorbode voor de rest van de bulten. De twee lichtgewichten uit de groep ‘sprinten’ de heuvels op alsof het een viaduct was. Bovenaan werd uiteraard netjes gewacht. Daarna volgende Moorveld, Meerval, Sibbergrubbe en de Cauberg. Vervolgens werd er afgedaald naar Gulpen. Hein daalden het hardst om zo een tafeltje te reserveren bij ‘De Leeuw van Vlaanderen’. De koffie en vlaai ging er in als koek. Wetende dat we pas net op de helft waren en er nog aan paar heuvels zouden komen. Vanuit Gulpen werd er meteen weer geklommen waarna de Gulpenerberg aan de beurt was. Gelukkig om af te dalen. Vervolgens kwamen de Kruisberg, Eyserbosweg en de Fromberg aan de beurt. Geprobeerd werd om de benen te sparen, maar dit blijkt toch lastig te zijn. De wolken werden in het Heuvelgebergte steeds donkerder. Gelukkig waren we net op tijd in Schimmert om het vervolg van de kleine ronde op te pakken. In Oirsbeek werd het waterpunt van WML gebruikt om de bidons te vullen om zo de laatste 60 km van de tocht te vervolgen. Dit blijken toch de moeilijkste kilometers te zijn. De temperatuur neemt toe en de benen gaan langzaam verzuren. De senior kreeg langzaam honger, waardoor iedereen nog eens in zijn achterzak graaide en hem nog wat van energie voorzag. Vanaf de Maas werd er nog stevig doorgefietst in de hoop het droog te houden. De wolken boven Meijel waren echter zichtbaar. Er bleek dan ook een flinke bui te zijn gevallen. Vanaf de Stoep werden we alsnog getrakteerd op een verkoelende bui. Dit mocht echter de pret niet drukken. Al met al een heerlijke tocht!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *