Het was een droge maar grijze dag, een van die typische donkere dagen voor Kerst, en droog was een groot woord. Er hing de gehele dag een hele fijne mistachtig miezerdeken over Limburg, niet zodanig dat je er nat van werd. Maar de straten waren nat, het was grijs en snel donker, een wat mistroostige zaterdag. Aan de oproep een half uurtje eerder te vertrekken gaf een zevental mountainbikers gehoor, een mengeling van heren B en AB. Verder een klein aantal gravelbikers en naar later bleek een paar snelle heren A, die naar de Heldense bossen togen. Zo koos ook het zevental en onder aanvoering van Jan, die de Heldense bossen, zijn thuisland, kent als de bekende broekzak, werd enthousiast begonnen aan de Kesselse zijde. Her en der veel afgevallen bladeren op de single tracks en dat betekende extra opletten vanwege gladheid. Maar de ondergrond was prima en dat betekende toch veelal prima grip en alle fietsers bleven keurig overeind. Mooie technische tracks afgewisseld met wat snellere stukken en al snel genoeg wordt de provinciale weg overgestoken naar de Heldense bossen. Ook hier weet Jan de allermooiste tracks moeiteloos te vinden en schotelt de groep een fantastisch parcours voor. Het is de ene klim na de andere en de ene bocht na de andere, zo slingert het zevental als een serpent door de bossen rondom de camping. En hier geen blad op de tracks, het is immers bijna uitsluitend naaldhout en de ondergrond is optimaal. Na de oversteek van de Middenpeelweg komt de Baarlose zijde aan de beurt en ook hier prima begaanbare tracks, zoals bijvoorbeeld het zogeheten Aldi paadje parallel aan de Middenpeelweg, een prachtig golvende singletrack, zo genoemd naar de plastic Aldi zak die de aandacht op een ijzeren buis moet vestigen als waarschuwing voor de bikers. Nabij kasteel de Raay even bananenpauze samen met het kleine groepje heren A. Hier wordt de bekende steile lastige klim door bijna iedereen omhoog gereden zonder afstappen. Snel genoeg wordt de route vervolgd en dat betekende evenzo prachtige technische tracks. Een echte technische interval rit van ruim 55 km, waar het zevental met volle teugen van genoot en totaal geen oog meer had voor de grijze dag. Dat viel pas weer op na een bakkie koffie bij de Siem, waar rond de klok van vijf de knip op de deur moest. Een prachtige zaterdagrit, bedankt Jan!
Vanwege de aangekondigde lockdown was dit de laatste rit in groepsverband tot nader order en dus voorlopig geen verslagen over fietsactiviteiten!