Een prachtig zonnige zaterdag met temperaturen van rond de 7 a 8 graden na de middag, wel een stevige westenwind kracht 4. Dat bracht toch een klein aantal wegfietsers op de been, maar het merendeel zocht nog de beschutting van de bossen op. Een vijfkoppige heren A groep koos voor de Beegderhei, een mooi gebied met de nodige hoogteverschillen. De heenweg betekent nog een stukje Leudal en dat is sowieso een hele mooie omgeving.
Dan een zevental fietsers, een mengeling van heren AB en B en die kozen voor de Heldense bossen. Die zouden er naar verwachting goed bij liggen na een dag met weliswaar een drietal mm regen, maar de zon en de stevige wind zouden hun werk gedaan hebben. Dat bleek een terechte veronderstelling en een bijkomend argument voor de Heldense bossen was de aanwezigheid van de meest topografisch onderlegde kandidaat voor deze omgeving. Jan werd dus getorpedeerd tot voorrijder, want wie kent nu beter alle mogelijke paadjes in de Heldense bossen. En de groep wordt dus getrakteerd op een heerlijke technische tocht met eigenlijk de meest beschikbare hoogteverschillen opgenomen in de route. Het terrein was magnifiek, nauwelijks een plek met water of modder te vinden. Het liep dan ook voortreffelijk en voordat de groep het in de gaten heeft wordt het tijd om de uitgang op te zoeken. Wat een opmerking van een der deelnemers uitlokte: nu al?
Inmiddels was de zon die voorheen uitbundig geschenen had, verdwenen, de wind toegenomen en de temperatuur begon te dalen. Met een stevige wind schuin van voren werd de terugreis aangepakt. Even nakaarten bij de Siem. Later bleek dat de Beegderhei gangers hun heil bij de Heere hadden gezocht na afloop. In elk geval een mooie sportieve zaterdagmiddag kan worden bijgeschreven. In de gesprekken achteraf blijkt wel dat de wegfiets begint te lonken. De komende weken zullen, afhankelijk van de omstandigheden wel langzamerhand fietsers voor de wegfiets gaan kiezen.