Het jaarlijkse Vélo-weekend heeft afgelopen weekend plaats gevonden. De bestemming was hotel Haus Duden in het Duitse Wesel. Er waren 30 deelnemers in totaal waaronder een aantal dames die behalve hand- en spandiensten voor het wandelen in de mooie omgeving kozen. Er werd in vier groepen gefietst, de organisatie had een uitstekende groepsindeling gemaakt naar sterkte en afstand. Dat betekende dat de drie fietsende dames door twee heren werden vergezeld voor de 125 km route. De heren A en de heren B groep kozen voor de 138 km route, terwijl de heren C groep de 125 km versie koos. De omstandigheden waren uitstekend, het was droog en zonnig, wel een behoorlijke wind uit voornamelijk noordelijke richting. Dat betekende toch behoorlijk kopwerk gedurende een groot gedeelte van de heenweg. Via Lottum naar het fietsveer in Arcen. Eenmaal midden op de Maas besloot de kapitein toen hij de C ploeg aan boord had, rechtsomkeer te maken, hij had immers de damesgroep in het vizier gekregen. Die konden het wel waarderen dat ze niet zo lang hoefden te wachten.
Eenmaal aan boord was de koude wind over het water een kleine tegenvaller, maar het fietsen tegen de wind aan de overzijde betekende een vlotte opwarming. Bovendien was intussen de omgevingstemperatuur ook gestegen en werd het aangenaam. De zogeheten Toeristenweg is bekend terrein voor Vélo-fietsers van ronde Wellsche Hut en Berg en Dal. Maar al snel volgt de afslag richting het Duitse Twisteden en de organisatie heeft hier de mooiste landelijke en rustige weggetjes gevonden tussen het groen. Rondom Sonsbeck en Labbeck wachten een aantal mooie beklimmingen, enkele bekend van de Peter Winnen Classic. Geen zware klimmen, maar hele mooie geleidelijke klimmetjes in een mooie omgeving. Zodoende komt al snel Xanten in het vizier en is het tijd voor een pauze. Twee groepen, waaronder de damesgroep, hebben intussen een interessant boerenterras gevonden nog voor Xanten en waren daar erg over te spreken. De B groep koos voor het restaurant bij het veer over de Rijn. De C groep had een Italiaans restaurant in die Altstadt gevonden en genoot hier van een heerlijke lunch. De overtocht van de Rijn verliep snel en vlotjes en aan gene zijde wachtte een prachtig stuk route, eerst over de Rijndijk vervolgens door het groene erg rustige buitengebied naar de eindbestemming het hotel in het buitengebied ten noordoosten van Wesel. Leo stond klaar om iedereen van een drankje te voorzien, het terras en café waren immers nog niet geopend. Leo organiseerde het dan maar zelf met wat support van de uitbater. Dat werd gewaardeerd door alle deelnemers en het verhoogde de gezelligheid. Die kon voortgezet worden tijdens het uitstekende pastabuffet. Dat was van prima kwaliteit en het hotelpersoneel was erg attent en vulde bij zodra er iets op dreigde te raken. Na het eten stond er een activiteit gepland en dat was een kegel-competitie. Het hotel beschikte over twee kegelbanen en in vier groepen werd er om de overwinning gestreden. Karin en Thijs veroverden de hoofdprijs op baan 1, terwijl Jan en Hay tekenden voor de lauwerkrans op baan 2. De gezellige avond werd nog even voortgezet aan de bar, al was die tijd voor een aantal wat kort aangezien de bar klokslag 22.00 uur dicht ging om overige hotelgasten niet te storen.
Na een prima ontbijt met voldoende keuze voor iedereen konden de zaterdag-activiteiten beginnen. De damesgroep inclusief de hen begeleidende heren kozen voor de wandelschoenen voor een tocht rondom een nabijgelegen meer. Zowel de heren A groep als de heren B groep koos voor de lange tocht van 177 km, een hele aantrekkelijke ronde richting Münster, al werd die stad niet bereikt. Een duizend hoogtemeters telde deze route, gevormd door een aantal mooie beklimmingen tot een maximale hoogte van 200 m, maar ook door het nodige vals plat, kenmerkend voor deze glooiende omgeving. Als gevolg van het zoeken naar een pauzeplek kwam het totale aantal km’ s op ruim 180, dus een pittige dag, maar wel erg geslaagde dag.
Een drietal gaf de voorkeur aan een wat kortere route, waar de organisatie ook in had voorzien. Die ging in dezelfde richting als de lange route maar boog wat eerder terug. Ook hier tevreden deelnemers, want de route was formidabel over louter rustige landelijke wegen en weggetjes in een prachtig groen decor. De rust die in zo’n gebied heerst is een lust voor fietsers. Een paar mooie klimmetjes, al zat er ook een best wel pittige bij, maakten de mooie tocht compleet. Met zijn drie-en betekent dat het nodige kopwerk, pakweg zo’n 80 km elk, de totale afstand was 113 km met 500 hoogtemeters. De wind was redelijke stevig en de nodige energie was ook hier nodig om die de baas te worden.
Het avondeten was voortreffelijk. Na het diner nog een gezellig samenzijn, niet al te lang gezien dezelfde restrictie van 22.00 uur. Dat betekende namelijk ook dat iedereen fris aan het ontbijt verscheen op zondagmorgen. De bagage werd ingeladen en na de gebruikelijke groepsfoto kon de terugtocht aangepakt worden. Die was voor alle groepen identiek en de afstand bedroeg 130 km met ook nu weer een aantal leuke klimmetjes. De omstandigheden waren goed en alle groepen hadden de eerste 70 km behoorlijk profijt van een rugwind uit het noorden. Door het centrum van Wesel, maar het is nog uitgestorven in de stad, dus geen centje pijn op weg naar de oversteek van de Lippe en de Rijn over de grote brug op de B 58. Over de Rijndijk richting Xanten maar voordat die bereikt wordt loopt de route in zuidelijke richting over louter rustige landelijke wegen, paden en weggetjes. Soms is het wegdek wat minder, maar extra opletten vermindert het gevaar van lek rijden. Het gebeurt desondanks een enkele keer, maar het bandje wisselen verloopt snel. In de omgeving van Hinsbeck, bekend uit de verschillende rondes Duitsland van de Vélo, wacht een aantal mooie klimmetjes. Eentje is opmerkelijk en erg bekend, in Vélo-termen staat de klim Bocholt bekend als de Jan Korsten berg. Genoemd naar de ontelbare keren dat Jan als eerste bovenkwam op deze typische bult in het landschap. Er volgen nog wat hoogtemeters en ondanks dat de kilometers en de hoogtemeters van het weekend hun tol doen gelden, wordt er zonder noemenswaardige problemen doorgefietst. Bij de Bryellersee stroomt de Nette over de weg en de damesgroep mist het bruggetje dat ernaast ligt om zonder natte voeten over te steken. Ze maken een omweg en krijgen dus wat extra km ’s voor de kiezen. Van Lüttelbracht naar het Brachterwald en Heidemoore over het voormalige militaire complex richting de Witte Stein in Reuver. Nederland wordt hier na 110 km binnen gereden en de meeste groepen gebruiken een lunch in restaurant de Grens, waar je snel en vakkundig geholpen wordt. De B en C groep bevinden zich hier nagenoeg gelijktijdig en zijn gezamenlijk aanwezig op het veer naar Kessel. De verleiding om in één groep huiswaarts te fietsen is groot en aldus gebeurde dan ook, terwijl de A groep al voorbij was. Even nakaarten bij de Heere, waar de tassen op hun eigenaren stonden te wachten. Al snel genoeg bereikte het vijftal met de dames ook de eindstreep. Na het fietsen in zuidelijke richting buigt de tocht naar het westen en inmiddels is de wind naar het westen gedraaid en dat zorgt dus toch nog voor het nodige kopwerk tegen de wind.
We kunnen terugkijken op een zeer geslaagd Vélo-weekend, prachtige routes, zonder uitzondering. Hotel en verzorging was goed. De sfeer was prima, de vrijdagavond activiteit geslaagd. Hand en spandiensten van een aantal maakte een en ander extra makkelijk, waarvoor dank. Het weer zat mee. Organisatie heel erg bedankt, het was top!
Binnenkort komen de foto’s op de site.