Op zondagmorgen een betere opkomst. Tegen de vijfentwintig in totaal, inclusief een groepje dames en een viertal Kieveloeët fietsers, dat apart vertrok. In kleine groepjes werd vertrokken, waarbij de B groepjes kozen voor Liessel en omgeving. De lichte regen van zaterdag en de nacht van zaterdag op zondag had nauwelijks negatieve invloed op de parcoursen. In de Dennendijkse bossen was het hier en daar wat drassiger en gladder, voor het overige prima begaanbare tracks. De opening lag in Neerkant, vervolgens de verbinding over verharde weg naar de Schietberg en de voorrijder mist de afslag naar Liessel, maar wordt snel gecorrigeerd. Liessel wordt druk bezocht en na de nieuwe slingerende singletracks stuit de groep op de altijd leuke groep jongelingen. Maar Had oppert al snel de andere kant van de sloot te kiezen en dat is een prima gelegenheid om die jeugd snel en ongehinderd te kunnen passeren. Na Liessel komt het mooie parcours in de Dennendijkse bossen nog aan de beurt, zoals gezegd op een paar kleine drassigere stukjes na ook hier prima paadjes. De finale ligt in Neerkant en dan naar de douche na een uitermate leuke rit van 62 km. Alweer een mooi fietsweekend bijgeschreven.

Een grijze zaterdagmiddag maar wel droog. De deelnemers aan de zaterdagmiddagtocht waren op één hand te tellen. Er werd gekozen voor de Heldense bossen. Via de Snep vertrekken en eenmaal in de bossen was Joost de voorrijder en begon aan de Kesselse kant. Mooie paadjes in een bos waar je niet zo vaak komt en er werden diverse leuke lussen gereden. Wel veel afgevallen blad op de paden en met als gevolg gladde bochten, zeker in combinatie met boomwortels. Wat beter opletten dan gebruikelijk, maar geen problemen. Na de oversteek van de Kesselse weg wordt het gedeelte rondom de camping grondig verkend. Dit allemaal in een andere volgorde dan we gewend zijn en dat geeft de tocht toch wat extra’s. Datzelfde principe werd gehanteerd aan de Baarlose kant. De dagen zijn flink aan het korten, het was wat druilerig geworden, dus werd het vrij donker in de bossen tegen vieren en werd het tijd de uitgang op te zoeken. Een hele mooie invulling van de zaterdagmiddag en de lichte miezer was nauwelijks hinderlijk geweest. Je werd er niet merkbaar nat van, alleen sommige paadjes waren wat glad. De tellers staken bij 62 km, de fietsers ook!

Wederom wat nachtvorst en dus nog fris bij het vertrek. Er stond weinig wind, dus de omstandigheden voor een leuke MTB tocht zijn prima. Een viertal heren A, een klein groepje dames en een tiental heren B. Met alweer een goede opkomst van een iets rustigere groep. Een heel goed teken, dat belooft een stabiele groep te worden zo. Ook Jan stond weer met de mond vol tanden ! De keuze valt op de Belgenhoek. Beginnen met een rondje Startebos, vervolgens via de twee bruggen naar de Belgenhoek en een leuke ronde in de Grashoekse bossen volgt. Terug via de puckelpiste en het is steeds een genoegen dat mooie soms wasbordachtige pad langs de Helenavaart te fietsen, zeker op wat hogere snelheid. Langs het Deurnese kanaal richting Heitraksche Peel op weg naar de Neerkantse bossen. Het permanente parcours ligt er uitmuntend bij en het loopt hier dan ook lekker. Langs de Aa naar Meijel voor het parcours in de Simonshoekse bossen. Er staan weer behoorlijk wat auto’s van bezoekers, maar lang niet zoveel als een week eerder. Maar de renners die er wel waren genoten met volle teugen van het bochtenrijke parcours dat door het veelvuldige gebruik en het onderhoud er puik bij ligt. Het zit er weer op na een uitermate leuke 50 km op deze prima zondagmorgen. Toch twee mooie Sinterklaascadeautjes deze tochten!

Een mooie frisse zaterdagmiddag na een nachtje met nachtvorst. Een tiental heren B aan het vertrek, waaronder een mooie opkomst van een groep tandje lichter. In kleine groepen werd koers gezet richting Neerkantse bossen, vervolgens Liessel en opnieuw werd geconstateerd dat de nieuwe stukken weliswaar nog wat hobbelig zijn, maar alweer wat beter lopen. Een van de parcoursen van Asten, die van Oostappen was het derde deel. In het begin waren de paadjes wat omgewerkt door een zwaar bosvoertuig, dat ingezet werd voor plaatselijke boomkap. Maar al snel was dat verleden tijd en liep het prima. Tegen het einde kon een renner een boom niet voldoende ontwijken en een botsing was onvermijdelijk. Gelukkig zonder gevolgen en opgelucht kon de tocht hervat worden. Liessel deel twee en naar Neerkant toe voor het finale gedeelte. De kenners weten het al, de tweede helft gaat het gas open en dan rustig terug naar Meijel, waar de tellers 65 km aangeven na een prachtige fietsmiddag.

Zondag 29 november:                  Dennendijk.

Een zevental heren B had op zaterdag een mooie toertocht in de Heldense bossen afgewerkt en een groepje heren A in het Leudal. Prima paden, prachtig zonnig weer, een ideaal decor voor mountainbike tochten.
Op de eerste echte koude zondagmorgen was de opkomst wat minder dan gebruikelijk. Een viertal dames op de MTB, evenals een viertal heren A. Verder negen heren B aan het vertrek. Deze vormden drie drietallen, een drietal voor de tandje lichter B groep, inclusief de initiatiefnemer. Verder twee drietallen voor ronde Dennendijkse bossen. Jan uit Meijel was echter niet present, het schijnt dat hij nog steeds op zoek is in de Liesselse bossen, waar hij een week eerder plotseling zijn kunstgebit verloor, waarschijnlijk bij een wat drieste actie, of moest hij gewoon wat harder op zijn tanden bijten om bij te blijven? We weten het niet en hij kon het ons niet vertellen.
De drietallen maakten er een hele leuke morgen van. Via Neerkant naar de Dennendijkse bossen. Het parcours is heel druk bereden, de paadjes liggen er daardoor prima bij, al beginnen sommige bochten door het veelvuldig gebruik en de afwezigheid van neerslag wat losser te worden. Maar het verloopt prima, evenals deel drie dat bestaat uit de ronde Schietberg, hier en daar wat losgereden door een paar motorcrossers, maar over het algemeen loopt het prima. Neerkant deel twee volgt dan en dat betekent dat er nog ruimte is om het parcours van Meijel nog in zijn geheel mee te pakken. Tussen de auto’s door laveren, want het parkeerterrein van de schutterij zelfs is helemaal in gebruik. Er zijn zoveel bezoekers voor de prachtige baan in de Simonshoekse bossen met dit weer. Geweldig om te zien en het moet onze baanbouwers en de onderhoudsploeg goed doen om zoveel liefhebbers van heinde en ver naar Meijel te zien komen. De tellers staan na afloop op 57 km, na een prachtige morgen fietsplezier! En keurig aan de regels gehouden! Dat moet ook gezegd worden.

Een wat grijze en later een iets druilerige morgen, maar niet genoeg regen om de fiets in de garage te laten staan. Dus toch een behoorlijk aantal fietsers present.
Er zijn wat berichtjes binnen gekomen die toch wel wat aandacht verdienen. Er worden groepen fietsers geconstateerd waarbij het toegestane aantal van vier ruimschoots wordt overschreden. Dat is jammer, want het betreft ditmaal ook een groep Vélo-renners. Als we het draagvlak voor de versoepelde maatregelen voldoende groot willen houden is dit een minder gewenste actie. De praktijk wijst ook uit dat het aantal covid-besmettingen niet voldoende snel zakt. Dus laten we aan elkaars gezondheid denken en meenemen dat we dat als club ook uit willen stralen. Een terechte oproep van onze voorzitter.
Verder is er een tijdje geleden een mooi initiatief gestart om een clubje rustiger-aan-heren B te formeren op zondagmorgen. Nu het weer kan in groepjes van vier, bij deze een oproep om dan ook op te komen dagen. Alleen dan heeft dit goede initiatief kans van slagen. Op naar een volgend fietsweekend onder hopelijk goede omstandigheden!

Een prachtige zaterdag en de versoepelde coronamaatregelen lieten toe dat er weer in groepjes van vier gefietst mocht worden. Een tiental mountainbikers aan het vertrek, die het na een paar weken solo rijden weer op prijs stelden in een klein groepje te kunnen fietsen. Er werd geopperd om het parcours van Vlierden aan te doen. Dat betekent meer dan 70 km, maar aangezien in rap tempo de dagen korter worden, was het nu een uitgelezen moment om nog een langere tocht mee te pakken. En de horeca is nog dicht, dus per saldo zelfs nog eerder thuis dan gebruikelijk. Dus werd er in kleine groepjes naar Neerkant gekoerst, waar het parcours formidabel loopt, evenals het eerste deel van Liessel. Vanzelfsprekend lopen de nieuwe gedeeltes nog niet zo soepel, vanwege de wat hobbelige ondergrond, maar de schoonheid van de route maakt veel goed. Volop draaien en keren en elk heuveltje kom je twee tot drie keer tegen. Geweldig en met de week wordt de ondergrond beter. Een stukje verbinding naar Vlierden en ook hier loopt het voortreffelijk. Het parcours is veelvuldig gebruikt en de paadjes zijn mooi aangereden. De bochten zijn inmiddels ook veelal kombochten en dus blijft de snelheid gewaarborgd. Op weg trouwens naar Vlierden komen we het terugkerende viertal A renners tegen en de begroetingen zijn enthousiast. Al snel komt Liessel deel twee in zicht en in een mum van tijd bevinden de groepen zich op het parcours van de Schietbaan. Twee sterke mannen op kop bij het eerste viertal en Neerkant deel twee is aan de beurt. Langs de Aa en vervolgens langs de waterzuivering terug na een zeer mooie rit van 75 km. De conclusie na afloop is duidelijk: heerlijk fietsen in zo’n kleine groep.

Het was de afgelopen twee weken fantastisch weer om zowel op de weg als in de bossen te fietsen. Helaas veel solo-rijders en mogelijk enkele tweetallen, als gevolg van de aangescherpte corona maatregelen.

Opvallend is dat het MTB routenetwerk steeds interessanter wordt in de omgeving. Liessel heeft nadat er al twee nieuwe gedeeltes bij waren gekomen, afgelopen weken een derde en zelfs vierde stuk route bijgemaakt en opengesteld voor mountainbikers. Een heel mooie uitbreiding met een heel hoog “Vélo-gehalte” van bijna 3 km. Er is gekozen om louter technische singletracks te maken, heel veel bochten en de nodige hoogteverschillen. Voor de liefhebbers van technisch fietsen een geweldig mooie aanwinst. Het is nog steeds wat hobbelig, maar de ondergrond wordt door het veelvuldig gebruik al snel beter. Er wordt dan ook zichtbaar veel gebruik gemaakt van deze route.

Het lijkt bovendien aanstekelijk te werken. Immers de route van Vlierden wordt ook duidelijk veel gekozen aan de vele sporen en de aangereden paadjes te zien. Ook hier heeft de plaatselijke vereniging een begin gemaakt aan het uitgraven van een nieuw gedeelte singletrack, vlak na het laatst bijgebouwde gedeelte. Het pad is nog maagdelijk en niet opengesteld, maar het lijkt erop dat dat niet lang meer zal duren.

Kortom, het wordt steeds interessanter voor de mountainbikers in de omgeving!

Wederom een hele aardige zondagmorgen, nog zacht en af en toe wat zon. Een zuidwesten wind die in de loop van de morgen wat aan zou trekken. Drie dames en die kozen ditmaal wel voor de mountainbike, evenals de herengroep A van vier en de herengroep B van tien. In kleine groepjes werd richting Neerkantse bossen gekoerst, gevolgd door die van Liessel. En de plaatselijke routebouwers waren zeer actief geweest. Net voor de motorcrossbaan zijn drie fonkelnieuwe stukken parcours bijgebouwd. Het lijkt erop of ze onze Ger en Had geleend hebben om dat parcours uit te zetten. Vers gegraven slingert het nieuwe pad zich door de bossen, elk heuveltje opzoekend om dat indien mogelijk zo vaak mogelijk op en af te gaan. De ondergrond is mooi vast, maar nog erg hobbelig omdat het zo vers gegraven is. Dat gaat in de loop van de tijd wel beter worden. Het was er druk met fietsers, het was alsof alle mountainbikers in de omgeving dit nieuwe deel zo snel mogelijk wilden meemaken. Een aanwinst van pakweg twee en een halve kilometer technisch werk met veel heuveltjes, dat wordt een pareltje, hulde aan de plaatselijke vereniging! Nadat Liessel afgewerkt is wordt het parcours in de Dennendijkse bossen nog meegepikt. Ook hier ligt het er picobello bij en de vaart zit er goed in. Er werd een mooi regelmatig tempo aangehouden dat voor iedereen goed bij te benen is. Een renner schrikt van de boomstronk en de plank over een slootje en verliest even de controle. Gevolg is een buiteling en de daaropvolgende fietser overkomt hetzelfde. Gelukkig zonder lichamelijke gevolgen en ook beide fietsen bleven onbeschadigd. De zachte bosgrond was een mooie valbreker gelukkig. Vlot weer op de fiets – we zijn geen voetballers, werd er gezegd – en in een mum van tijd zit ook dit mooie parcours er weer op. De tweede helft Neerkant nog in het verschiet en ook hier een super parcours. Om twaalf uur terug en 60 km op de tellers na een heerlijke fietsmorgen in een prachtig herfstdecor! 

Een prima middag voor buitenactiviteiten, een mooie herfstzon en niet al te veel wind. Een zestal heren A en een tiental heren B op de mountainbike. Een groepje van vier dames gaf de voorkeur aan de wegfiets, ook een uitstekende keuze gezien de omstandigheden.
De heren B groep reed in kleine groepjes richting Schadijkse bossen. De parkeerplaats ter plekke was te klein en een lint auto’s stond geparkeerd aan beide zijden van de grindweg. Veel wandelaars en fietsers op deze prachtige zonnige herfstdag en de bossen in mooie herfstkleuren, de bodem op veel plekken gekleurd van de paddenstoelen. Gelukkig is het mountainbike-pad volkomen gescheiden van de wandelpaden, dus geen centje pijn voor beide groepen. Rob zet zich het eerste deel op kop en houdt het tempo strak, een enkeling blijft iets achter, maar dat is gebruikelijk in een groep. Het parcours ligt er fantastisch bij, in tegenstelling tot een paar weken eerder. Een extra uitdagend gedeelte is net voor de helft en bestaat uit een aaneenschakeling van heuveltjes waar het pad zich overheen slingert en het nodige van de stuurmanskunst en kracht van de fietsers vergt. Maar het is behalve uitdagend ook een gedeelte met mooie flow, de bochten lopen geweldig. Die flow trouwens kun je het gehele parcours volhouden. De baan is zo aangelegd dat het technisch is zonder de vaart eruit te halen. Het tweede deel neemt Had de kop over en laat zien wat goed sturen betekent. Als je je fiets zo onder controle hebt, scheelt dat enorm in inspanning. Het vergt wel de nodige concentratie. Zijn jarenlange ervaring komt hier van pas en de achteropkomende renners kunnen profiteren van die stuurmanskunst. Het valt dan ook wat verder uit elkaar. Na de 20 km lange singletrack is het even wachten, maar de verschillen zijn erg klein. Even een bananenpauze en op naar de voormalige vuilstortplaats aan de Zwarte Plakweg in de Zuringspeel in het buitengebied van Kronenberg, vlakbij Golfhorst. Het kleinste voorblad is nodig om deze 25 meter hoge pukkel te bedwingen. Via de Schatberg en Grashoek terug over de twee bruggen naar Meijel. De tellers geven 63 km aan en tevreden renners na afloop van deze prachtige rit op een evenzo mooie herfstdag!