Een hele mooie herfstdag deze zaterdag, met een mooi zonnetje aan de hemel, al staat die natuurlijk laag in deze tijd van het jaar, weinig wind, dus een ideale fietsdag. Dat bracht nog een tweetal wegfietsers aan het vertrek en die keuze was eigenlijk nog niet zo verkeerd, want ook de temperatuur van zo tegen de tien graden werkte mee. Een vijftal mountainbikers die kozen voor het Leudal in de verwachting dat dit doorgaans wat nattere gebied er nu goed bij zou liggen. Langs het Deurnese kanaal vanaf Evertje en het Neers kanaaltje vanaf de Witdonk naar de Doorbrand om de Heibloemse bossen mee te pakken op weg naar de ingang van het Leudal. Hier liggen de paden er prima bij, wel blijft het opletten voor boomwortels en gevallen bladeren die het soms extra uitdagend maken. Iedereen blijft gelukkig op de been, ook langs de Zelsterbeek, bekend om het technisch lastige paadje, waar het extra opletten is vanwege wat nattigheid. De paadjes nabij de Servaaskapel zijn extra uitdagend evenals de in de volksmond bekende Nunhemse Alpen. Een stukje aan de Roggelse kant wordt nog meegepakt zoals gebruikelijk, maar hardnekkig lek bij een der fietsers noopt de renners tot een bezoek aan de plaatselijke fietsenmaker in Haelen. Assistentie is vereist omdat er onvoldoende latex in de tubeless band zat om het gaatje, dat door een stuk glas was veroorzaakt, voldoende te dichten. De ervaren monteur had het zo gefikst en de het groepje zocht een wat kortere route naar de Siem. Het mooie technische deel van Kirkelsberg in Roggel kon deze keer geen deel uitmaken van de tocht, omdat het anders te laat zou worden. Desondanks een hele leuke rit van ruim 55 km. Een groepje van vier gravelrijders en twee fietsers die wat later vertrokken waren zaten net aan de koffie. De afsluiting is zoals gebruikelijk nog even gezellig en de lampjes moeten aan om veilig thuis te komen, maar daar was iedereen op voorbereid. Prima zaterdagmiddag!

Een echte frisse winters aandoende zondagmorgen, het had net wat gevroren al leek het wat minder dan voorspeld was. Maar er stond weinig wind en mits je erop gekleed was, was het prima fietsweer hetzij voor de mountainbikers hetzij voor de gravelaars. De mountainbikers zijn in overtal, een groep van twaalf heren reed ronde Dennendijk, dat betekent via Neerkant en Schietberg naar het Astense parcours in de Dennendijkse bossen. Het pad lag er prima bij, in het verleden kon je na een paar dagen regen nog natte modderige stukken tegenkomen, daar was nu geen sprake van. Verder nog een groep heren van acht in getal en die begon met het eerste deel van Meijel, dat weer vrij was van takken en bomen na een periode van boswerkzaamheden. Er was zelfs in het geheel geen schade aan de baan te merken, niet in de laatste plaats als gevolg van de reparatiewerkzaamheden van de bosploeg, die afgelopen donderdag hun uiterste best had gedaan alles weer op orde te krijgen. Het liep dan ook voortreffelijk en dat gold ook voor het Neerkantse parcours. Het verbindingsstuk over de weg naar de Schietberg is goed te doen omdat er weinig wind stond, de lage temperatuur vormt dan nauwelijks een belemmering. Na de goed lopende Schietberg komen de Dennendijkse bossen aan de beurt, zoals gezegd ook hier prima single tracks. Na Neerkant wordt het Meijelse parcours nog afgemaakt wat het totaal op 55 km brengt en nog net voor twaalven terug voor de koffie en de soep bij de Heere. Hier zitten de twee kleine groepjes gravelaars al aan de koffie, het is een klein raadsel waarom het niet één groepje is. Zou het iets met de snelheid te maken kunnen hebben?
Enfin, dat zal wel uitgezocht worden, in elk geval was het eerste echte koude weekend van dit seizoen qua fietsen in veld en bos een geslaagd weekend!

Plotseling een weeromslag van zacht najaarsweer tot een echte koude novemberdag. Het had de nodige mm’ s geregend en het was maar een paar graden boven nul met een flinke noordoosten wind. Dus werd het zaterdagmiddag echt tijd om de wegfiets op te bergen en de mountainbikes voor de dag te halen. Zo kwamen er negen heren naar het vertrek en enig overleg leverde de tocht Oostappen op. Dat betekent dat na een koud gedeelte over de weg, eerst het parcours van Neerkant half gereden wordt. Dat gaf iedereen de kans zich warm te rijden en het gevolg was dat het verbindingsstuk naar Liessel niet meer als koud werd ervaren. Evenals Neerkant lag het Liesselse parcours er prima bij. De ondergrond had het water prima kunnen verwerken, her en der nog een plasje maar meestal kon er langs gereden worden. Het weer had een positieve invloed gehad op het nieuwe gedeelte van Liessel. Nog steeds niet echt soepel en met voldoende flow, maar al een merkbare verbetering sinds dit gedeelte werd voorbereid. Tegen Kerst zal t wel prima in orde zijn lijkt het en dus weer een aanwinst voor de liefhebbers van technische parcoursen.  Vervolgens kwam het Astense parcours Oostappen aan de beurt. Iets meer modderige stukken werden verwacht, maar dat viel alleszins mee, ondanks dat er naar t lijkt weinig onderhoud plaats vindt. Ook hier maar enkele wat mindere stukken op het toch wel aantrekkelijke parcours. De voorrijder houdt de gehele rit een strak regelmatig tempo aan, een voorwaarde om een lint van negen mountainbikers goed bij elkaar te houden. Normaal gezien is zulk een groep te groot om lekker te fietsen, maar ditmaal bleek dat erg mee te vallen. Het komt ook omdat de staart van het groepje gevormd werd door de sterkere renners. Na Liessel is de Schietberg het volgende decor. Even opletten omdat een groepje met e-mtb’ s het parcours in tegengestelde richting af aan het leggen was, maar gelukkig tijdig aan de kant ging. Even de kopmannen wisselen op weg naar Neerkant voor deel twee van dat parcours. Dat zit er snel op en op naar de Siem, waar het gebruikelijke nakaarten nog even gezellig is en warme koffie deed wonderen. Twee gravelaars zaten net aan de koffie. Hele leuke en sportieve zaterdagmiddag, unaniem in het oordeel bleek wel.

Een hele mooie zonovergoten zondag tegen half November, ongekende hoge temperaturen al is het s’ morgens nog fris. Dus werd er nog steeds door een groep voor de weg gekozen, een elftal ditmaal en na enig overleg kwam ronde Asenray uit de bus. De wind was zwak zuidoostelijk, dus het was heerlijk koersen deze morgen. In Haelen een onvervalst stukje Parijs-Roubaix voor de wielen in de vorm van stevige kasseien. Niemand lijkt rouwig als het asfalt weer wordt betreden. Wat draai- en keerwerk en smalle fietspaden na Asenray om het industrieterrein ten zuiden van Roermond achter de kiezen te krijgen, maar verder is het een aantrekkelijke ronde. Zeker als de groep dichter bij de Maas komt en het stroomgebied van de Roer en de Swalm wordt ingereden. Via Rijkel en Beesel naar het veer. De Maas is uitzonderlijk kalm deze morgen. Vanaf Kessel door de Heldense bossen naar de bekende muur van Egchel en dan is t nog een peulenschil tot eindpunt de Heere, waar de tocht gezellig wordt afgesloten. Het is druk met fietsers, de dames zijn wat eerder terug en zitten al aan de koffie. Twee groepen van ongeveer acht man hadden voor de mountainbike gekozen en reden de permanente routes van Neerkant, Liessel, Oostappen en Schietberg. Meijel lag eruit vanwege boswerkzaamheden, die naar verluidt binnenkort verleden tijd zijn. Verder een klein groepje gravelrijders en dat kwam allemaal samen om de mooie zondagmorgen in stijl af te sluiten !

Een schitterende najaarsdag in november, aangename temperatuur van tegen de 15 graden, een mooi zonnetje aan de hemel, al staat die wat laag natuurlijk, en een zwakke oostenwind. Dat bracht negen heren op de been voor een toertocht op de weg. Er werd voorgesteld de route Meerlo-Boekend te nemen, een hele mooie route van bijna 90 km over meestal rustige wegen, met Meerlo als keerpunt. Sinterklaas was tijdig binnen dus kreeg Rob vrijaf om mee te kunnen. Waar de pepernoten vanaf kwamen die in de achterzak aangetroffen werden door een van de fietsers  ruim na afloop, lijkt vrij evident te zijn.  Het is wat uitzonderlijk om in November nog onder zulke condities de racefiets in plaats van de mountainbike of de gravelbike onder handen te hebben. Dus genoot het negental met volle teugen van dit cadeautje en louter tevreden renners na afloop bij de Siem aan de koffie. Prachtige rit onder dito omstandigheden.
Een mountainbiker die in zijn eentje de Schaak had gereden kwam even later binnen, er bleek om half twee niemand aanwezig te zijn, dus besloot hij dan maar zijn persoonlijke record op het Schaak parcours aan te scherpen. Gezien de tevreden uitdrukking gaan we ervan uit dat dat gelukt is.
Een groepje dames verder voor het betere gravelwerk en daar was het vanzelfsprekend ook uitstekend weer voor. Verder bleek een viertal gravelbikers een zeer aantrekkelijke lange tocht van 117 km in de contreien van Nettetal te hebben gereden. Een uitmuntende zaterdagmiddag kan worden bijgeschreven !

Een relatief zachte zondagmorgen in november bracht nog negen wegfietsers op de been, ondanks een toch wel stevige zuidenwind. Een ronde die pal in zuidelijke richting loopt is de bekende Action tocht oftewel Echt, een fraaie ronde van precies 90 km. Een gloednieuwe mooie Scott aan de start en dan meteen lek. Dat betekent voordat er ook maar één meter gefietst is, eerst een nieuwe band leggen. Wat onwennig met de gemonteerde schijfremmen, maar met links en rechts wat aanwijzingen is de klus toch snel geklaard en beter nog, het zou hier bij blijven. Er wordt met veel enthousiasme gefietst, de omstandigheden laten dit immers ook toe. Vanaf keerpunt Echt gaat het voortvarend met de wind meestal in de rug terug naar Meijel. Er wordt wat verloren tijd goedgemaakt en even na twaalven alweer aan de koffie na een voortreffelijke zondagmorgentocht. Een gedeelte van deze groep had overigens op zaterdag de Heldense bossen op de mountainbike verkend.
Een twaalfkoppige heren C groep met mountainbikes aan de start en er wordt voor Neerkant, Liessel en Schietberg gekozen, min of meer het vaste rondje. De groep valt wat uiteen in tweeën en dat is ook beter, grote groepen met mountainbiken werkt eigenlijk niet echt goed. Maar duidelijk na afloop tevreden renners. Verder is er een kleine groep van de heren B actief op de mountainbike in dezelfde omgeving evenals een paar snelle mannen uit de A groep en een damesgroep van 3 die in het Leudal was. Dan nog wat gravelrijders, want daar was t immers ook prima voor. Al met al een prima zondag en ook het wat kleinere aantal zaterdagfietsers was uitermate content.

Een zachte herfstzondag met een zon die zich soms liet zien en een matige zuidoosten wind. Dus nog prima omstandigheden voor een rit op de weg. Vanzelfsprekend is het in het bos zeker met zulk herfstdecor ook prima, maar het merendeel koos nog voor de wegfiets. Zeker als die nog spiksplinternieuw is zoals bij een het geval was. Een elftallige C groep, waar ook een der dames zich bij had aangesloten. Verder een groep van veertien heren B, tenminste zoals het er naar uitziet zal dit volgend wegseizoen de heren B zijn en komt de uitdrukking AB niet meer voor. Laatstgenoemde groep werd keurig in twee partijen van zeven fietsers verdeeld en ronde Acé Tion stond echt op het programma, rondje Echt dus. Een hele mooie ronde van exact 90 km en gezien de windrichting een prima keuze. Na een intensieve zaterdagtocht werd met goede voornemens en dus een tandje minder, begonnen, maar naar gelang de rit vorderde kroop het tempo langzaam omhoog. Zoals eerder gezegd is het peloton prima in conditie en als vanzelfsprekend wordt de snelheid dan toch wat opgevoerd. Maar het bleef binnen normale en aanvaardbare grenzen voor deze groep en dus werd er lekker gekoerst in twee kleine groepen. Getuige het commentaar gedurende en na afloop van de tocht naar ieders tevredenheid. Ruim voor twaalven terug aan de koffie, waar al een paar mountainbikers aan de koffie zitten en er even later nog een paar binnen druppelen.
Het is even wachten op de C groep, die ronde Groot Beersel had gekozen, een ronde van 80 km die veel weg heeft van het rondje Bels van vóór het navigatietijdperk. Wat blijkt, een oponthoud als gevolg van een lekke band, maar ook, en dat is vervelender, een kleine valpartij. Op een wat minder overzichtelijke kruising wordt over op de grond liggende bladeren uitgegleden en er liggen er twee op het asfalt. Gelukkig zonder pijnlijke gevolgen en komt iedereen met de schrik vrij. Een der fietsers snelde een hard schreeuwende gevallene subiet te hulp en opvallend, liep zijn eigen gevallen echtgenote pardoes voorbij! Dat daar later grapjes over gemaakt worden geeft ook wel aan dat de gevolgen gelukkig erg mee vielen.
De gebruikelijke soep is ditmaal vervangen door Brot mit Wurst , het is immers het weekend van de Oktoberfeste bij de Heere. Ook die gaat er goed in en het is even gezellig druk na een prima sportieve zondagmorgen, zij het met een smetje van een valpartijtje.

Alweer een uitermate mooie najaarsdag, al was de zuidwesten wind toch wel aan de strakke kant. Het bracht een twaalftal wegfietsers op de been en een handjevol mountainbikers c.q. gravelbikers. De laatstgenoemden kozen voor het mooie parcours van de Schadijkse bossen en namen terloops de voormalige vuilnisstort-klim aan de Zwarte Plak mee.
De wegfietsers besloten op te splitsen in twee groepen van zes, het fietst nou eenmaal fijner en vooral veiliger in kleinere groepjes en dat besef is steeds beter aanwezig. Een groep koos voor de mooie ronde Tongerlo, terwijl de tweede groep de Sjeiven Dörpel op de Garmins zochten. De heenweg betekende voor beide partijen hard werken op kop tegen de stevige wind. Ondanks de wat herfstachtige omstandigheden was een veelgehoorde opmerking: wat heb ik t warm. Het harde werken op kop in combinatie met net wat teveel kleding en de relatief hoge temperatuur was hier debet aan. Desondanks zat het tempo er bij beide groepen goed in. Zeker na het keerpunt als de wind meewerkt. Goed merkbaar is dat bij menigeen zo tegen het einde van het wegseizoen het wel goed zit met de conditie. De Sjeiven Dörpel groep moet even van de fiets in Kessenich om een zadel dat bleek te zakken even vast te zetten.  Met ruim 90 km op de tellers bereiken beide groepen kort na elkaar de Siem, waar het bekende nakaarten nog even goed in de smaak valt.

Een prachtige herfstdag deze zondag met aangename nazomerse temperatuur en volop zon. Een zuidwesten wind die enigszins in de weg zat al werd dat ruimschoots goedgemaakt als je m in de rug had. Een heren C groep van acht, waarbij een dame aansloot, koos voor ronde Kinrooi. Een wat ongebruikelijke opening over Beringe en de Gruise Epper, maar uiteindelijk werd alsnog Kinrooi het keerpunt en was het pelotonnetje even na twaalven terug van hun 88 km toertocht.
Een andere herengroep van zeven koos voor route de Bever van 87 km gezien de windrichting. Toch best wel werken op de heenweg tegen de wind, maar na het keerpunt wat bestond uit het fietspaadje na de Bever, was het veelal profiteren van de wind in de rug. Het tempo ging dan ook snel genoeg omhoog met als gevolg dat ruim voor twaalven men aan kon schuiven aan de koffie bij de Heere. Hier druppelden ook de groepjes mountainbikers binnen en al snel genoeg zat iedereen aan de soep na een voortreffelijke zondagmorgen, welke fiets of welke route er ook gekozen werd.

Twee groepen wegfietsers om 9.00 uur aan het vertrek en de gravelbikers en MTB-ers vertrokken volgens de kalender om 9.30 uur. Dit geeft ook een voor iedereen duidelijke scheiding van activiteiten en is gemakkelijker voor de groepskeuze. Dat is het voordeel van zulk prachtig najaarsweer, een koud begin van de dag, maar de felle zon leidde al snel tot aangename temperaturen. Dus welke fietskeuze er ook gemaakt werd, elke keuze was gerechtvaardigd. Een tienkoppige heren C groep koos voor de korte ronde van de Sjeiven Dörpel van 77 km, terwijl een zevental, een mix van sterke jonge mannen en een paar senioren, voor ronde Molenbeersel-Weert van 88 km koos. De sterke jongelui zegden toe rekening te zullen houden met de wat oudere deelnemers en kwamen hun belofte keurig na. Een hele mooie ronde gereden in strak tempo, maar voor iedereen te doen. Mooie buitenaf weggetjes en het is erg rustig met verkeer deze morgen. Een rit die met elke kilometer die verstreek qua weer beter werd. De nog steeds krachtige zon kreeg de overhand en de wind was beduidend minder krachtig dan op zaterdag. Dus volop fietsgenot en de stemming bij alle fietsers was dan ook prima na afloop bij de Heere. Na de middag waren nog 5 dames actief voor een ronde Midden-Limburg met een aangename temperatuur. Mooi fietsweekend achter de rug