Een hele fraaie zondag, iets fris aan de start, maar al snel zou de temperatuur oplopen zodat de armstukken af konden.
Hemelvaartsdag was al een prima dag geweest, met wat langere afstanden op de diverse kalenders, zoals Sambeek van 110 km voor de dames en Lommel, fietsen door de bomen van 164 km door de heren A, terwijl de heren B de lange ronde Meinweg van 112 km reed. Goede opkomsten en dito omstandigheden. Op zaterdag erg veel wind uit het noordoosten en weer mooie langere tochten:  Sint Huibrechts-Lille van 104 km door de heren A en een negental heren B voor Bunde, Slingerberg en Dennenberg met terugreis over België. Totaal 145 km en hard werken tegen de forse wind op de terugweg. Heren C koos vanwege de wind voor keerpunt Blitterswijck terwijl 4 dames naar Zuid Limburg togen voor een mooi tocht door de Voerstreek en via Vaals weer terug naar St. Geertruid.

Op zondagmorgen een drietal dames voor hun zondagmorgen ronde Horst deze keer. De heren A groep bestond uit een zestal jonge sterke mannen en hadden een meer dan respectabel gemiddelde na afloop. De heren C groep telde elf fietsers voor de altijd mooie ronde Meerlo van 88 km. De heren B groep telde tien gegadigden en besloot in één groep te fietsen. In het algemeen wordt dit als de limiet gezien wat aantal betreft, eentje meer en wordt meestal gesplitst. Nu niet en dat bleek ook niet nodig, er werd gedisciplineerd gefietst en het bleef overzichtelijk. Ronde Grubbenvorst stond op het programma en dat bleek wat windrichting betreft een goede keuze te zijn. De noordoosten wind was niet sterk, maar toch, de snelheid zat er goed in en dan blijft dat meestal zo. Mooie ronde van 92 km, al werd het stuk door Blerick niet echt gewaardeerd. Unaniem is men van mening dat de route aangepast moet worden en het alternatief is een prachtig stuk Venlo langs de Maas om ter hoogte van de Maasbrug weer op de route te komen. Enfin, het schoonheidsfoutje is snel vergeten als de groep zich eenmaal langs de Maas op weg naar Kessel bevindt. Prachtig decor om met dit weer in te fietsen, de zon had zich immers snel genoeg na vertrek laten zien en dat betekende ideale fietsomstandigheden. Even halt houden om een tweetal Duitse renners van een passende binnenband te voorzien. Beide partijen tevreden! Door de Heldense bossen op weg naar de muur van Egchel, zoals Hay altijd serieus beweert, en op naar de koffie bij de Heere, waar iedereen erg tevreden aanschuift na een prachtige sportieve zondagmorgen! Volgende week zaterdag de allerlaatste mogelijkheid om na het fietsen de Siem te bezoeken en Nard en Petra te bedanken voor de jarenlange service !

Het bekende driedaagse evenement, het Vélo-weekend, vond dit jaar plaats in de Belgische Ardennen. De uitvalsbasis was Hotel du Lac in Bütgenbach, een leuk hotel aan het meer van Bütgenbach. De heenreis op vrijdag betekent drie ritten van ruim 150, 160 resp. 170 km. De heren C in combinatie met dames was een groep van zeven, de heren B groep bestond uit een vijftal en kende het gezelschap van een der jongere dames. De jonge en snellere mannen was een zestal, uiteraard voor de langste afstand. Donderdag en de dagen ervoor werd herhaaldelijk buienradar geraadpleegd en met name op donderdag zag het er niet goed uit. De regenkansen waren dermate groot dat het soms de moed in de schoenen deed zakken. Echter het was droog op vrijdagmorgen, wel bewolkt en een wind die veelvuldig schuin van voren zou zitten. En het bleef droog gelukkig, al reden de pelotonnetjes achter de buien aan. Het wegdek was veel nat of gewoon erg nat, en dus vuil. Kleding en fietsen hadden het hard te verduren, maar het feit dat er geen regen kwam vond iedereen belangrijker. Temeer het op 600 meter hoogte in de Ardennen en Eifel echt vervelend koud kan worden als je nat wordt. Het risico op lek rijden is uiteraard wel groter, dat overkwam de A groep dan ook, die maar liefst zeven keer een bandje moesten wisselen, terwijl de beide andere groepen goed wegkwamen met ieder één maal. Het gevolg was dat de snelste groep dan ook vrij laat ter plekke arriveerde. Maar toch uiterst tevreden, immers geen regen. Eerst een biertje en dan lekker eten. Want daar werd in voorzien, de keuken was toch behoorlijk luxe en in de regel geeft een peloton fietsers na zo’n lange rit de voorkeur een stevige maaltijd. Echter unanieme tevreden enthousiaste reacties over het eten. Eerst worden er nog wat fietsen schoon gemaakt, want die zagen er uit, niet normaal. Nog even gezellig nakaarten en de nachtrust staat op het programma. Na een prima ontbijt zijn de plannen voor zaterdag duidelijk, een zestal heren A voor een hele mooie klimronde van 129 km, terwijl vier heren en de genoemde dame voor een 85 km lange versie kozen met ook de nodige hoogtemeters. Bekende geleidelijke klim is de Rosier van ruim vier km en eenmaal boven is het zomers met volop zon en 23 graden. Prachtige omgeving en na de watervallen van Coo, staat de erg venijnige klim Thier de Coo op het programma, voor beide groepen trouwens. De kenners weten het al, harken dus om boven te komen. Maar het gaat voorspoedig en ook de dame komt uitstekend boven. Voor de B groep pauze in Stavelot op het zonovergoten terras en er wordt een prima maaltijd voorgeschoteld. Met een volle buik de Stockeu op om gelukkig bij het Eddy Merkx monument links af te slaan. Het blijft een rotzak. Dat vond ook de A groep die bovendien ook de Redoute in hun route had zitten. Prachtige route overigens, zeker op weg naar de thuisbasis na de pauze. Het wordt plots koeler, de wind trekt aan en er valt een drup. De B groep is net op tijd voor de onweersbui binnen. Jammer genoeg krijgt de A groep wel met deze bui te maken, al leek het achteraf mee te vallen. Beide groepen keken onder het genot van een bakkie koffie of een biertje of wijntje, samen met de groep wandelaars terug op een voortreffelijke dag. De niet fietsers immers hadden rondom het stuwmeer een prachtige wandeling achter de rug. Het diner was weer van niveau met als hoofgerecht overheerlijke eend. Culinair best van niveau en toch voldoende voor iedereen. Natuurlijk gevolgd door een gezellige avond samen. Het wordt niet erg laat, want na het ontbijt staat de volgende ochtend de terugtocht op het programma voor de genoemde groepen met vergelijkbare afstanden als de heenweg. Klokslag acht uur arriveerde Lins om de tassen en koffers op te halen om die later bij de Siem af te leveren. Trouwens op vrijdag werd de bagage door Jan uit Helenaveen bij het hotel afgeleverd. Wat echt gewaardeerd werd op zondagmorgen was de aantrekkelijke aanloop van afhankelijk welke groep 30 of 40 km Vennbahn, waar je prachtige uitzichten hebt en het nergens steil wordt. Dus relaxed fietsen en het weer werkt prima mee, het is een prachtige zonnige dag, al zou het later op de dag wat bewolkter worden. Toch zitten er mooie klimmen in na deze aanloop in de omgeving van Aken en in Zuid Limburg. Alle groepen vinden een voortreffelijke pauzeplaats voor een prima lunch, zoals voor de A en heren C/dames de Bernardushoeve, terwijl de B groep naar Voerendaal wordt geloodst door de dame in het gezelschap. Een voortreffelijke keuze en de inwendige mens kan versterkt worden op een prima locatie. Vanaf dat moment nog een tweetal klimmetjes en dan vlak terug naar de Siem, waar de A groep een uurtje eerder gearriveerd was, na er soms flink de sokken in gezet te hebben. De B en C/ dames arriveerden zowat gelijktijdig. Nog even op het terras van de Siem wat nakaarten en het Vélo-weekend is afgesloten. Een zeer succesvolle uitgave, geluk met het weer, met name op vrijdag. Zeer belangrijk was de bijdrage van enkele vrijwilligers. Jan en Lins stonde garant voor het bagagevervoer, waarvoor hartelijk dank mannen, super!! Verder was Wiek verantwoordelijk voor de routes en dat hij daarin een specialist is werd wederom duidelijk. Elke dag, voor elke groep een prachtige route uitgestippeld en alles klopt tot in de puntjes, Wiek hartelijk dank! We kunnen terugkijken op alweer een mooi Vélo-weekend dat komende jaren zeer zeker weer meer gegadigden zal tellen, zeker als het tijdstip weer naar juni verhuist. Allen bedankt voor jullie positieve bijdrage !

Op zaterdag was de heren groep B actief met de hele mooie Belgische Kempenronde van 130 km, evenals een groepje dames van drie vergezeld door een heer. De herengroep splitste zich in een groep van vijf en een van zes. Prima omstandigheden, een aangename temperatuur en niet al teveel wind. De gebruikelijke pauzeplaats de Bullenschool doet niet aan inflatiecorrectie. De grootte van het stuk vlaai was gelijk gebleven evenals de prijzen. Een heren C groep koos voor ronde Meinweg van 96 km.
Op zondagmorgen was de opkomst wat minder, begrijpelijk want op zaterdag een paar lange tochten en er was een wandeltocht georganiseerd voor Alpe d’HuZes, waar menig Vélo fietser aan deelnam. Een heren C groep van tien reed ronde Asenray van 80 km, terwijl een viertal heren A de 90 km lange tocht naar Echt ondernam. De heren B groep bestond uit een drietal en werd vergezeld door een dame. Deze groep ruilde de geplande tocht Haaren in voor ronde Meerlo-Boekend, ook gezien de noordoosten wind, al was die erg bescheiden van kracht. De afstand bedraagt  tegen de 90 km en kenmerkend voor deze ronde zijn de mooie buitenaf wegen, met uitzondering van een stukje Helden, waar even wat meer rekening moet worden gehouden met wat verkeer. Verder tweemaal een muur, met een knipoog uiteraard, die van Lottum en die van Egchel. Gedurende de rit kwam de zon tevoorschijn en de omstandigheden waren optimaal. Bovendien was het eindelijk prima voor op het terras van de Heere van de soep en een after drink te genieten. Mooie zondagmorgen!

Een wat frisse -nog steeds- maar zonovergoten zondagmorgen. Dus veel fietsers op de been voor de wekelijkse toertocht. Een negental liefhebbers van de C groep met in hun midden een dame reed ronde Broekhuizen van 78 km. Een groepje dames voor rondje Swolgen. Verder waren acht heren A al vanaf 8.30 uur onderweg voor ronde Wellsche Hut van 119 km, best wel een lange tocht voor op zondagmorgen. De heren B telde veertien gegadigden en werden in twee gelijke groepen verdeeld voor ronde Gemert van 95 km. De wind was niet sterk uit oostelijke richting, al zou die later op de morgen iets aantrekken en dat was dus toch wel wat harder werken op de terugweg met name als die veelal schuin van voren grip had op de kopmannen. De renners die zaterdag niet in de weer waren geweest bleken wat sterker voor de dag te komen, dan degenen die donderdag en zaterdag present waren. Maar zonder problemen wordt de Heere bereikt voor de immer gezellige afsluiting. Een mooie en zonnige morgen met al een enkele korte broek in het peloton. Dat wordt langzamerhand tijd !

Deze wat frisse maar goede dag om te fietsen stonden de toertochten met na afloop koffie en vlaai op de kalenders. Dat betekent voor de heren A ronde Achelse Kluis van 85 km. De heren B groep werd in twee gelijke groepen van acht verdeeld voor ronde t Reutje-Holst van 95 km. De heren C groep waren twee groepen van zeven met in hun midden enkele dames, voor ronde Bos en Peel van 86 km, de dames Rondje Duitsland. Na afloop zou de vlaai klaar staan, voor de laatste maal bij de Siem. De opkomst was prima met tegen de 40 liefhebbers. De noordenwind was niet echt sterk, dus die gooide geen roet in het eten. De twee B groepen hadden dus een rit in zuidelijke richting en dat zou betekenen de wind van voren op de terugweg. Dat was echter niet een probleem. De route hoort niet bij de top tien van mooiste routes, al zitten er beslist erg mooie gedeeltes in met prachtige buitenafwegen. Echter ook veel fietspad en wat teveel bebouwde kom, waar alternatieven beschikbaar waren. En dan is een achttal best veel om veilig en overzichtelijk te blijven fietsen. Enfin, het werd op de koop toe genomen, men nam het zoals t kwam en gelukkig bleef iedereen geconcentreerd rijden met oog voor elkaar en overige weggebruikers. Na gedane arbeid is het goed vlaai eten was het devies deze middag. Was daarom de opkomst zo hoog? Nee hoor, het peloton is gewoon gretig. Frans Jozef bedankte middels een korte toespraak, een cadeautje en een fraaie bos bloemen, Nard en Petra, voor de altijd prima gastvrijheid. Binnenkort is de Siem een gesloten boek, op zaterdag 27 mei is de laatste gelegenheid om nog een biertje of wat dan ook te nuttigen en het peloton wordt verwacht die zaterdag na hun tochten.

Koningsdag betekent al jaren dat Kleine Ronde Limburg op het programma staat. Prima weer, zonnig, een redelijke oostenwind en wel nog wat frisjes. Maar tegenwoordig is de fietskleding zodanig goed dat eenieder zich daar prima op kan kleden. Dus vijf heren A en dertien heren B aan de start om 9.00 uur. Er wordt door de B groep opgesplitst in een groep van zes en een groep van zeven. De heren C groep was ook aan het vertrek en telde tien gegadigden voor ronde Echt van ruim 90 km. De drie  groepen hadden geen hinder van de Maasbrug, er werd verwacht dat die dicht zou zijn wegens wegwerkzaamheden, maar dat was niet het geval. Zelfs mooi nieuw asfalt. Hinder daarentegen was er wel in Stevensweert, waar het asfalt verwijderd was. Wat kruip-door-sluip-door en het probleem was opgelost. Na Ohé en Laak betekent het viaduct parallel aan het Julianakanaal dat de eerste hoogtemeters verteerd moeten worden, gevolgd door een klimmetje in Berg aan de Maas. Nog steeds wat op en neer op de smalle landtong tussen Maas en Julianakanaal op weg naar de eerste serieuze klim, de Slingerberg. De Snijdersberg afdalen en dan komt de venijnig steile Moorveldsberg. De omgeving nabij Waterval is een plaatje, frisgroen en volop bloesem en ook deze klim wordt voortvarend aangepakt. Pauzeplaats is ditmaal het gemeenschapshuis in Schimmert, het gebruikelijke adres De Bekker is immers gesloten. Maar de vlaai is prima en de koffie is welkom, de bediening is snel en correct, prima adres dus. De drie groepen zijn een tijdje in elkaars gezelschap en de stemming is uitstekend, men geniet zichtbaar van de mooie fietsdag en de omgeving. De oostenwind is soms hinderlijk, dan weer welkom op de terugweg, zeker op het open gedeelte over de Selfkant op het Duits. Via Echterbosch en Maria Hoop en Montfort naar Linne. Als het omhoog loopt naar de stuw krijgt er een t moeilijk, maar de groep neemt de getroffene netjes op en zet m uit de wind. Na wat eten en drinken en in t wiel kan degene wat bijkomen. De solidariteit is voorbeeldig. Gaandeweg geven meerderen tekenen van vermoeidheid en net op tijd wordt de Heere bereikt, waar t nog gezellig nakeuvelen is na een fantastisch mooie fietstocht van 160 km. Optimaal gebruik gemaakt van Koningsdag!

Een ronduit koude zondagmorgen met een heel langzaam overtrekkend erg fijne motregen front. De hoeveelheid water is minimaal, maar in combinatie met de tegenvallende temperatuur is het toch wat minder aantrekkelijk dan vooraf gedacht. Desalniettemin een behoorlijke opkomst. Enthousiasme genoeg en er wordt ook echt uitgekeken naar beter voorjaarsweer. De wind viel gelukkig mee en kwam uit het noorden. Een heren A groep van acht en die koos voor ronde Geijsteren van 90 km. Een twaalfkoppige C groep met in hun gelederen een dame. Deze groep reed ronde Tongerlo linksom van ruim 90 km en was mooi op tijd terug. De heren B groep telde twee zestallen voor ronde Achelse Kluis alternatief van 94 km. Lek na plm. 15 km, de weg was dan ook afwisselend droog, dan weer nat. Het risico op een lekke band is dan groter en ook deze keer was dat het geval. Het kostte wat meer tijd dan gebruikelijk om het bandje te verwisselen en de kou helpt dan ook niet mee natuurlijk. Vanwege dat oponthoud besloot de getroffen groep van zes de route in te korten. Dat gebeurde door bij de Achelse Kluis niet links over België terug te rijden via Hamont en om Budel heen, maar rechtsaf door het Leenderbos over het brede pad. Eigenlijk het rondje Achelse Kluis vóór het navigatie-tijdperk. Aldus komt dit zestal op 84 km en precies om 12.00 uur terug voor de soep. Het algemene commentaar was dat het toch best koud was en bleef. Een drietal koos al voor vertrek voor de gravelfiets en ook dat groepje reed een verdienstelijke ronde. Overigens was de band met motregen een smalle band die erg traag overtrok en zowel oostelijk en westelijk van deze band was het droog en waren dus ook de wegen droog. Dus die overlast viel wel mee. Ondanks wat frisse omstandigheden een geslaagde sportieve zondag, de zondag van de Amstel Gold race, waar bij de dames Sabrina lange tijd voor het peloton uit reed in een kopgroepje en zich uitdrukkelijk presenteerde.

Een mooie zaterdagmiddag met redelijke temperaturen  en mooi voorjaarsweer in aantocht. De stevige noordoosten wind maakte het wel wat fris, vandaar het merendeel nog wel met beenstukken en lange mouwen. Een groep van zeven, een mix van heren C en dames reed een verdienstelijke ronde met terugkomst via het buitengebied van Sevenum. De heren B groep telde elf liefhebbers en na een korte afweging splitsen of niet splitsen werd toch gezien de stevige wind de voorkeur gegeven door het merendeel om in één groep te fietsen. Zodat het kopwerk wat beter verdeeld zou zijn. De wind zat eigenlijk wel gunstig voor deze tocht van ruim 100 km, Deurne-Venray-Horst. Vooral de heenweg veel relatief zwaar werk met de wind op kop. Ter hoogte van Deurne een forse drijfmesttank die op de kop lag op de rotonde. Het leek erop dat de trekker-bestuurder een te hoge snelheid had gekozen op de rotonde. De nodige bekijks, maar de groep had er nauwelijks hinder van. De terugweg loopt via Oirlo, Meerlo en Lottum naar Kronenberg en Sevenum. Op weg naar het viaduct over de A67 wordt de combinatiegroep dames/heren C voorbij gereden. Het tempo was steevast behoorlijk ondanks de forse wind en aan sommigen was dat tegen het einde van de tocht ook te merken. Een aantal had dan ook al daags ervoor ronde Meinweg gereden. Maar niemand in de problemen en tevreden naar de koffie bij de Siem.

Een hele mooie zondag, de zondag van Parijs Roubaix op eerste Paasdag. Een kleine groep A renners en een behoorlijke groep heren C. En nauwelijks heren B. Dus besloot laatstgenoemd groepje zich aan te sluiten bij de C groep. Die werd echter wel erg groot met vijftien en men leek het niet nodig te vinden om te splitsen. Op initiatief van een dame die zich bij het drietal heren B wilde aansluiten werd een gat gelaten om toch een splitsing te realiseren. Verstandig besluit en dat betekende een tiental voorop en een vijftal als tweede groep. Een betere verdeling zou logischer zijn geweest, maar enfin. Ter hoogte van Toverland besloot de groep van vijf met het hoogste B gehalte het tiental te passeren want het verschil in snelheid was wat hinderlijk en de neiging het bewust gecreëerde gat te dichten was er steeds. Aldus genoten beide partijen van een geweldig mooie route over goede en meestal erg rustige wegen door een mooie omgeving. De zuidoosten wind was niet sterk, niettemin voelbaar als het je kopbeurt was. Het tiental overigens kende ook een dame in hun gelederen. Beide groepen genoten nog even van de koffie en soep en of wat dies meer zij na een voortreffelijke zondagmorgen.

Prima fietsweer op zaterdag in het Paasweekend. De heren A groep vertrok ondanks de 110 km lange tocht om 13.30 voor ronde Maaseik. De heren B groep telde dertien fietsers en dat betekent automatisch splitsen in twee groepen, iets wat in deze groep inmiddels volkomen ingeburgerd is. Een groep van zes en een groep van zeven begon voortvarend aan ronde Duitsland van 104 km en tegen de 450 hm. Het blijft een mooie ronde met uitdagende klimmetjes die dan ook voortvarend aangepakt worden. Het tempo op de wat vlakkere stukken wordt ook behoorlijk gehouden, dus een serieuze inspanning voor beide groepen. Die ook een vrijwel gelijke snelheid hebben. Beide groepen waren op een gegeven moment buiten zicht van elkaar om op de terugweg ter hoogte van Venlo elkaar weer in het oog krijgen. Er wordt een gat gelaten tussen beide groepen, dat als vanzelf op de rustige buitenweggetjes weer dicht gereden wordt, om na even uit de wind gezeten te hebben het gat weer in ere te herstellen. Een tevreden groep dat onder soms bewolkte hemel, soms zonnige hemel een pracht van een tocht afwerkte. De wegen zijn soms in wat mindere staat, zeker in Duitsland, maar al met al dus prima geslaagd. Nog even naar de koffie bij de Siem en de eerste fietsdag van het Paasweekend zit er alweer op!