Eind september en dat betekent het officiële einde van het wegseizoen. Dus staan de afsluitingstochten op het programma. Een damesgroep van vier, terwijl de heren C uit een tiental gegadigden bestond. Laatstgenoemde groep ging voor de korte versie van de Belgische Kempenronde van 85 km. Een prachtige ronde met een klein stukje België. De omstandigheden waren ideaal, een zwakke zuidwesten wind en aangename temperaturen van rond de twintig graden. De heren A groep bestond uit een tweetal jongere renners voor een mooie tocht van 100 km, de Oktoberfest-tocht van Mark. De heren B groep telde elf zielen en ditmaal werd besloten, gezien de overzichtelijke route dat er in één groep gereden werd. Deze route was ACee Tion Echt van 90 km. Een mooie toertocht in zuidelijke richting met als keerpunt het verdeelstation van Action in Echt. Net voordat dat bereikt wordt trapt er een zijn ketting plotseling van het voorblad af en het is kantje boord, net geen valpartij, gelukkig kon degene die achter de getroffene reed ook op de fiets blijven, al scheelde dat ook niet veel, geluk bij een ongeluk dus. Waarom de ketting ervan af liep bleef een raadsel. Van de schrik bekomen gaat het ongehinderd verder via de sluis in Linne, in een boog om Buggenum en Neer heen. In Helden even een omleiding wegens wegwerkzaamheden. Na afloop blijkt er ook nog een groepje gravelaars op het terras te zitten.
Bij terugkomst staat de koffie en vlaai klaar bij de Goeije, het terras wordt benut om even na te kaarten. Iets minder lang dan gebruikelijk, omdat het buiten toch een beetje fris begint te worden en dat voelt na de inspanningen niet echt lekker. Niettemin prima tochten en lekkere vlaai en een paar drankjes. Een behoorlijke opkomst van in totaal tegen de dertig fietsers. De dag erna zal het merendeel deelnemen aan de 60 mijl van Méél, de tweede versie van de graveltoertocht van TWC de Vélo. De weken erna zal het weer bepalen welke fiets er gekozen wordt, alvorens over te stappen op een MTB of gravelprogramma.

Een wat frisse start van de zondag, niettemin een fantastische dag om te fietsen. Daags na de feestavond was toch het merendeel present, een klein aantal afwezigen dat mogelijk net wat te dorstig geweest was. In elk geval was de schutters koningin, jawel ditmaal een koningin , van de Vélo, Elly, present voor een bescheiden ronde met een klein damesgroepje. Een zeer geslaagde feestavond, waarbij een tweetal 40 jarige jubilarissen in de bloemetjes werd gezet en een drietal 25 jarige jubilarissen eveneens. Verder begon het feest met het bekende schieten op de haan, de accommodatie van schutterij St. Willibrordus was de locatie waar het zich allemaal afspeelde. Zoals gezegd een dame als winnaar, en met overtuiging getuige haar schot op de bolletjes na afloop van het “haan schieten”. De haan die eerder onder wat dubieuze omstandigheden wat te vroeg viel, gelukkig deed dat geen afbreuk aan de winnares. En daarmee was de organisatie voor volgend jaar ook meteen geregeld. Een gezellige avond met uitstekende verzorging door leden van de Grúún, die het gezelschap uitstekend begeleidden en zorgden dat alles veilig verliep onder de schietboom. Verder prima bediening aan de bar, hartelijk dank voor deze fijne gastvrijheid. Top! Ook de organisatie van deze leuke feestavond, bij deze nogmaals bedankt!

Er werd zondag ook nog gefietst, de heren C groep telde veertien gegadigden en wat schetste de verbazing: kort na vertrek reed iemand zijn ketting stuk en werd er niet echt op deze pechvogel gewacht, behoudens een tweetal dat zich mede over het probleem boog. Na afloop werd dit gekscherend een natuurlijke afsplitsing genoemd, de getroffene kon er mee lachen, maar het hoort natuurlijk niet! Enfin, naar verwachting zullen ze er een keer voor moeten boeten als de betreffende de zweep erover zal gooien op kop. Vanzelfsprekend wel een mooie ronde Leende van iets meer dan 80 km. De heren B groep werd opgesplitst in tweemaal zeven renners en hadden Bakelse Plassen op het programma staan. Een hele aantrekkelijke ronde, waarbij mooie buitenweggetjes van o.a. Bakel, Deurne en de Walsberg het decor vormen. Retour via Griendtsveen en Helenaveen. 82 km op de teller daags na de feestavond viel bij iedereen in goede aarde, bleek na afloop bij de Heere. Heel mooie Vélo-activiteiten dit weekend.

Vanwege de jaarlijkse feestavond van de Vélo, die om 16.00 met koningsschieten zou beginnen, stond er een morgen-toertocht op het programma. Zeven heren B gaven gehoor aan deze oproep. Het weer was plotseling veranderd, het bleef de hele morgen droog, maar het was een stuk frisser dan het peloton gewend was. Dus volop arm- en beenstukken, al was er klein aantal diehards in korte broek. Toch een stevige zuidwesten wind, maar het peloton is in vorm in deze tijd van het jaar. Grathem-Budel-Dorplein is een relatief onbekende ronde, maar daarom niet minder aantrekkelijk, Integendeel, afgezien van wat fietspad en een paar verkeerslichten tussen Grathem en de Napoleonsbrug, waar de A2 en het kanaal Wessem-Nederweert wordt overgestoken, bestaat de route voornamelijk uit rustige buitenafweggetjes. Direct na de genoemde oversteek rechtsaf de Santforterstraat in op weg naar Hunsel en Ell. Het buitengebied van Tungelroy en Altweerterheide is ideaal om ongestoord te koersen. In een grote boog om Weert heen via Budel-Dorplein en een stukje Budel. De bekende Maarheezerhuttendijk, waar we overigens een Vélo-eenling tegenkomen, brengt het groepje richting Daatjeshoeve. De wind meestal schuin van achteren, soms nog wat van voren zoals op weg naar het viaduct over de A2 bij Laar, waar even gas gegeven wordt. Ook weer in een boogje om Nederweert heen en via de Waatskamp en de Witteplakdijk terug naar Meijel, waar na een hele mooie rit van 90 km het groepje op de koffie gaat bij Oppe Koffie. Even een gezellige afsluiting met vriendelijke bediening, goede koffie en lekkere arretjescake. Op naar de feestavond!

Het zou een erg warme dag worden, maar ten tijde van vertrek prachtig fietsweer. Dus een prima opkomst. De heren A groep telde zes fietsers en koos voor ronde Wanssum van ruim 90 km. De heren C groep bestond uit een negental heren en kregen gezelschap van twee dames voor ronde Grubbenvorst van 90 km. Een kleine aanpassing aan de route onderweg omdat de situatie tussen Grubbenvorst en Venlo ten goede was veranderd. De B groep telde vijftien liefhebbers voor ronde Tongerlo van 91 km. Er werd gesplitst in een groep van acht en in een groep van zeven. Ronde Meinweg van 96 km stond eigenlijk op het programma, maar overleg daags eerder had het alternatief Tongerlo opgeleverd. Meinweg betekent ook het veer en dat in combinatie met de afstand was de kans erg groot om pas om half een terug te zijn. Rondje Tongerlo is een meer dan uitstekend alternatief. Een hele aantrekkelijke route gekenmerkt door rustige buitenafweggetjes zowel in Nederland als in België. Zeker het gedeelte door het natuurgebied na Tongerlo geeft de route wat extra’s. Het peloton was na afloop aan vochtaanvulling toe, hetzij op het terras, hetzij in de aangename koelte binnen.

Een tropisch aandoende zaterdag, dus werd besloten om in plaats van na de middag om 9.00 te vertrekken. Een tiental heren B gaf gehoor aan deze oproep. Prachtige omstandigheden, bij het vertrek iets heiig, maar aangename temperaturen en nauwelijks wind. De Vélo-tour Brabantse land van 120 km stond op het programma met als keerpunt Eersel. Er werd vooraf al geopperd om op het terras van de voor de Vélo-tour gebruikelijke pauzeplaats wat te nuttigen en de bidons bij te vullen. De heenweg verliep op rolletjes en even oriënteren waar de groep zich bevindt ter hoogte van Cranendonck en het gehucht Winkel. Gastel, Borkel en Schaft, diegenen die de omgeving enigszins kennen weten wat er komt, veel klinkerwegen. Dat blijft zo als via Bergeijk naar Eersel gekoerst wordt, waar het terras van t Menneke wacht. Tijdens de koffie met voornamelijk appelgebak wordt de omgeving besproken en dan gaat het uiteraard om de Acht Zaligheden, niet de Bijbelse in dit geval, maar om de acht dorpen in de Kempen in Noord Brabant, te weten( voor de liefhebbers) : Duizel, Eersel, Hulsel, Knegsel, Netersel, Reusel, Steensel en Wintelre ( in de volksmond Wintersel, vandaar). Degene die enigszins commentaar gaf op een pauze, moest uiteindelijk aangespoord worden om toch weer op de fiets te stappen, het peloton stond immers alweer paraat ! Het was druk met verkeer in dit deel van Brabant en het was opletten geblazen totdat de groep zich weer in voornamelijk buitengebied bevond na Valkenswaard. Tegelijkertijd ging het tempo omhoog, de omstandigheden lieten dat ook toe en de aanwezigheid van een aantal sterke kopmannen speelde uiteraard ook mee. Maar niemand geraakte in de problemen en na een mooie tocht, met ook wel een paar wat mindere stukken, de mooie stukken maakten het goed, van 120 km een tevreden peloton dat nog even op het terras van de Heere wat bijkletste. Mooie zaterdag.

Op zaterdag werd er wel gefietst, al gooide een behoorlijk aantal kleine en soms iets grotere buien wat roet in het eten. Een uitermate hoge luchtvochtigheid en relatief hoge temperatuur stonden garant voor een benauwde dag.
Een heerlijke zondagmorgen en dus, ondanks de vakantieperiode, een drukke bezetting op het plein. Een viertal dames, terwijl de heren C groep elf gegadigden kende. Die hadden Achelse Kluis van 88 km op het programma staan. Een heren A groep van negen koos voor dezelfde route als de heren B. St. Huibrechts-Lille van 94 km. De heren B groep telde elf liefhebbers, een getal waarbij korte tijd geleden nog gesplitst zou worden, nu niet, het lijkt erop dat het splitsen in wat kleinere groepen wat verwatert. Nu leende de route zich voor het merendeel wel voor een groepsgrootte van elf. Het blijft echter leuker én veiliger om in wat kleinere aantallen te fietsen. Enfin, alles liep voortreffelijk en het peloton genoot met volle teugen van de leuke tocht, de mooie omgeving en het prachtige weer, ditmaal nauwelijks wind. Het tempo zat er goed in en dat betekende ruim voor twaalven aan de koffie. Voor de B groep wederom binnen, de schaduwplekken op het terras waren bezet, in de volle zon was men t snel beu en trok naar het aangename binnen. Even nabuurten, de voorbereiding voor de klimtochten van heren B en C zit erop, volgende week wachten de bergen, leuk vooruitzicht!

Een voortreffelijke zondag na een grotendeels verregende zaterdag. Die zaterdag werd er individueel nog wat gefietst, vooral omdat na de middag het toch opklaarde en een korte periode alsnog goed weer werd. Het merendeel wilde op tijd thuis zijn om Mathieu van der Poel op het WK mountainbiken te zien koersen, helaas was dat optreden van korte duur. Op zondag een goede opkomst, zeker in vakantietijd. De damesgroep telde vijf liefhebbers voor ronde Geistingen van tegen de 70 km. Een twaalftal heren C voor ronde Sjeiven Dörpel van 88 km. Inmiddels was een groep van vijf heren A onderweg voor een wat grotere ronde, ronde Slingerberg over België terug van tegen de 150 km. De heren B groep telde elf man en er werd besloten in één groep te rijden, ronde Molenbeersel van 87 km. De wind was niet echt sterk en kwam uit zuidwestelijke richting, later wat meer naar het westen draaiend. Dat betekende voor deze groep de wind op kop de heenweg. Desondanks werd er goed doorgefietst, het peloton is immers in goede conditie half augustus. Een tweetal keren even stoppen om een langzame leegloper wat bij te pompen. Daar bleef het gelukkig bij. Met de wind in de rug werd het tempo wat opgevoerd en dat leidde tot een aankomst ruim voor twaalven bij de Heere. Terras of binnen was even de vraag. Het was overwegend bewolkt en het bijkomende briesje deed het merendeel besluiten binnen te zitten. Uit de wind was het op het terras ook goed, maar niet iedereen kon uit de wind zitten, vandaar. De soep ging er goed in na gedane arbeid. Er werd vooruitgeblikt naar de naderende fietsexperiences van zowel de B als de C groep. Mooie zondag!

Een druk bezochte zondagmorgen op een ietwat frisse maar droge dag. Een vijftal dames voor rondje Weert en veel heren aan het vertrek. Een half uur eerder was al een viertal heren A onderweg voor de Belgische Kempenronde van 130 km, zonder pauzeplek wel te verstaan. Veertien heren C, verdeeld in twee groepen reden ronde Broekhuizen van 89 km, gezien de windrichting relaxed heen en met de wind van voren terug. Het merendeel was dan ook dorstig na afloop gezien de aantallen grote glazen, maar ook zichtbaar en hoorbaar uiterst tevreden. Ook de heren B werden in twee groepen verdeeld, enigszins ongelijk wat aantal betreft, maar daar werd geen punt van gemaakt. Een tiental met op gepaste afstand een zevental voor ronde Kinrooi. Nog niet vaak gereden en een interessante route.  Uiteraard kent iedereen wel elk weggetje in deze omgeving, maar in een andere richting en volgorde krijgt de rit toch weer wat extra’s. Voor deze tocht zat de wind, die overigens alweer behoorlijk was, wel gunstig. De heenweg meestal de wind op kop of schuin van voren. Evenals de dag ervoor waren er sterke mannen op kop, die zich ogenschijnlijk niet veel van die wind aantrokken en het tempo best stevig hielden. Desondanks kwam niemand in de problemen en het werd een leuke zondagmorgentocht van 92 km. Langs de Leveroysedijk was het erg druk, een motorcross-evenement van MC de Peelrijders uit Nederweert met deelname van jeugdige enthousiaste crossers. Even ervoor werd het peloton op een bui getrakteerd, gelukkig van korte duur.  Op weg naar Heibloem werden beide groepen – de wind in de rug- gepasseerd door TWC Everlo en dat deed een aantal renners toch wel wat en er werd getracht ze bij te komen, wat enigszins, maar niet volledig lukte. Ditmaal geen terras bij de Heere, maar binnen gingen de koffie en wat dies meer zij, er goed in na een zeer geslaagde zondagmorgen.

De heren B hadden Berg en Dal op het programma staan, een hele mooie ronde van 185 km. De avond voor vertrek waren de vooruitzichten wat weer betreft nogal ongunstig. Met name na de middag konden stevige buien verwacht worden. Daar had menigeen weinig trek in en het app verkeer gaf aanleiding s’ morgens een ronde te fietsen. Dat bracht tien liefhebbers op de been om vanaf 9.00 uur ronde Meinweg te fietsen. De heren C groep had dezelfde gedachte, met dien verstande dat deze groep voor de korte versie van 96 km koos, terwijl de B groep de voorkeur gaf aan de 112 km versie. De C groep telde acht liefhebbers. De zuidwesten wind was toch wel merkbaar, niet echt stevig maar het kostte de nodige kracht. Al is een aantal in het peloton in deze fase van het seizoen zo sterk, dat het lijkt of ze geen weet van de wind hebben. Dus werd in de B groep stevig doorgereden op weg naar St Odiliënberg. Dan volgt een hele mooie lus parallel aan een oude Roer arm en in een boog om Herkenbosch heen. Via de Meuleberg langs de molen in het buitengebied van Herkenbosch. De klimmetjes op de Meinweg geven steevast aanleiding tot stevig omhoog rijden, zoals ook nu het geval is. Het groepje van tien blijft vrij goed bij elkaar al komen de allersterksten als eerste boven met een klein verschil. Er kan wat van de wind geprofiteerd worden, maar het blijft voor en na Elmpt hard werken met wat mooie klimmetjes. Via Asselt naar Rijkel door het fraaie Maaslandschap. Op weg naar t veer loopt de snelheid op tot boven de 50 km per uur. De oversteek duurt lang, vanwege druk scheepvaartverkeer. Al lijkt wachten altijd lang te duren, waarop dan ook… In Helden even opletten op een plotseling overstekende (dronken?) zwerver, maar het loopt goed af omdat een der renners het tijdig zag aankomen en de groep waarschuwde. Een viertal heren C zit op het terras van de Goeije te wachten op het tiental aanschuivende renners. Even proosten op een jarige job en het nakletsen verloopt zoals gekend. De damesgroep telde vier gegadigden en kwam groetend langs het terras voor hun ronde vanaf 13.30 uur. Na de middag inderdaad een paar op sommige plaatsen zelfs stevige buien. De keuze om s’ morgens te gaan bleek een goede geweest te zijn.

Een wat koelere zaterdag en een toch wel redelijk krachtige wind uit het zuidwesten, maar de omstandigheden waren meer dan goed genoeg voor een langere toertocht. De heren B groep bestond uit twee zestallen voor de Kleine ronde Limburg van 160 km met vertrek om 8.00 uur. Dat betekent de wind meestal op kop tot het keerpunt. Het stuk Limburg tussen de Maas en het Julianakanaal is een heel mooie omgeving om te fietsen. En ondanks het hard werken tegen de wind kunnen de groepjes toch van deze omgeving genieten. Na Ohé en Laak komen gehuchten als Aasterberg, Visserweert, Illikhoven en Schipperskerk voorbij op weg naar het eerste bescheiden klimmetje in Berg aan de Maas. Maar de Slingerberg in Geulle aan de Maas is eigenlijk de eerste echte klim. Na de afdaling van de Snijdersberg volgt de steile Moorveldsberg met op het steilste gedeelte 16 procent helling. Even doorbijten dus en eenmaal boven staat het vizier op de ‘bekker’ in Schimmert, waar de pauze gepland staat. Eerst nog een mooie afdaling bij Schietecoven en een leuke geleidelijke klim in Waterval. De bakker in Schimmert is al jaren een gekende pauzeplek voor het Vélo-peloton. Altijd vriendelijke ontvangst met koffie en vers gebakken vlaai, altijd in voor een praatje, ondanks de gebruikelijke plaatselijke klandizie op zaterdag in de winkel. Bidons bijvullen gewoon in de keuken, men voelt zich hier snel thuis. Na deze gastvrijheid op weg voor deel twee en vanzelfsprekend meer profijt van de wind na dit keerpunt. Een mooi gehucht is Terstraten, met fraaie vakwerkhuizen gelegen in een groen dal ietsje westelijk van Nuth. Spaubeek, Schinnen en Klein Doenrade op weg naar Jabeek en dat betekent nog wat klimwerk, al is het in bescheiden mate. Het gedeelte in Duitsland wat dan volgt betekent zoals zo vaak de wind mee en de snelheden lopen op en hier is de invloed van de wind ook zichtbaar aan de vele fors draaiende windmolens. Dat gaat zo door tot Waldfeucht en dan komt Nederlands grondgebied, Echterbosch. Via Mariahoop en Montfort naar de stuw in Linne en langs het lateraal kanaal naar Haelen. Door het Leudal naar de Leistert, waar het druk is met vakantiegangers. De Heere is het eindpunt, waar beide groepjes nog even nakaarten na een zeer geslaagde toertocht van 160 km, een van de pareltjes in het Vélo-repertoire.