Vrijdag 13 juni vertrokken we naar Blier voor het traditionele Veloweekend. Zoals de laatste jaren gebruikelijk, per auto naar de plaats van bestemming om aldaar op de fiets de omgeving te verkennen. Dit jaar verblijven we in Chateau Blier, een kasteel gebouwd midden 19de eeuw. Als echte kasteelheren, prinsen en prinsessen hebben we het weekend doorgebracht. Omdat het geen hotel is moeten we dit keer zelf voor het eten zorgen. Onze gelegenheidskok, Freek Reijnen, heeft deze taak op zich genomen. Per toerbeurt moest er door de fietsers geholpen worden om de maaltijden te bereiden en het Chateau netjes te houden. Door iedereen werd deze taak serieus opgepakt waardoor alles gesmeerd verliep.
Op vrijdagmiddag stond al meteen de eerste tocht op het programma. Alvorens we kunnen vertrekken moeten we eerst nog wachten op de laatste auto met deelnemers. Ondanks navigatie hebben ze het erg moeilijk om het Chateau te vinden. Na wat heen en weer gebel worden ze uiteindelijk toch met applaus binnengehaald. Op deze middag staat er voor de A-groep een route van 97 km met 1700 hoogtemeters op het programma. Onderweg worden we maar liefst 6 keer geconfronteerd met een lekke band. Met 13-man op vrijdag de 13de gaan fietsen is wellicht toch niet zo verstandig. Gelukkig zijn we gespaard gebleven van persoonlijk leed. Gelukkig was het lekker zonnig zodat af en toe stil staan geen probleem was. Omdat de regio erg dun bezaaid is met vlakke wegen is continu klimmen en dalen. Het tempo blijft dan ook beperkt tot ongeveer 22 km per uur. In de omgeving van Meijel ligt dat normaal toch een stuk hoger. Om niet te laat te zijn voor het eten besluiten we om de route wat in te korten en het laatste geplande lusje achterweg te laten. Moe maar voldaan arriveren we weer op onze locatie waar we na een aperitiefje aan het diner gaan. In de tussentijd wordt ook nog de tv “aangezwengeld” zodat de voetballiefhebbers niets hoeven te missen van de wedstrijd Nederland-Spanje. Die zoals ondertussen bij de meesten wel bekend zal zijn wordt gewonnen door de Nederlandse leeuwen met een overtuigende 5-1.
Op zaterdag staat er een langere toch op het programma. Waarbij we de keuze hebben uit 2 afstanden. 162 km met 2891 hoogtemeters of de versie van 134 km met 2358 hoogtemeters. Gezien de ervaringen van de dag ervoor wordt besloten de 134 km versie te nemen. Bij vertrek zijn de weergoden ons niet gunstig gezind. Regen, niet veel, maar wel teveel om de weg op te gaan. Na een uurtje klaart het op en bestijgen we onze “rossen”. Met het verstrijken van de uren klaart het wat meer op en wordt het prima fietsweer. Na ongeveer 65km worden we gedwongen om van de route af te wijken. Een klassementsproef met rally-auto’s komt ons tegemoet. Terug naar de hoofdweg waar we de route verder weer oppakken. In la Roche-en-Ardenne treffen we ook de B-groep aan. Ook wij besluiten om daar te pauzeren. Na vertrek worden we getrakteerd op een stevige beklimming. Lang en steil. De net aangevulde energie moet al snel weer aangesproken worden. Zoals bij elke klim wordt boven netjes op elkaar gewacht alvorens we verder gaan. Met de aanpassing van de route komen we uiteindelijk met ruim 120 km en ongeveer 2200 hoogtemeters op de teller weer bij het Chateau aan. Na het diner wordt de avond gezellig afgesloten in de woonkamer. Gelukkig was overdag al besloten om de drankvoorraad aan te vullen. Onder het genot van een pilsje en de muziek van DJ Ruud wordt tot ruim na middernacht de dag geëvalueerd.
Zondagmorgen wordt na het ontbijt iedereen verzameld voor de gebruikelijke groepsfoto. Na wat passen en meten krijgen we iedereen er op. Zondagmorgen staat er voor de A-groep 76 km op het programma met 1300 hoogtemeters. Het is fris maar gelukkig is het droog. Onderweg halen we de B-groep in die op hun beurt ons weer inhalen op het moment dat we aan de kant staan met een lekke band. Ondanks dat we de snelheid er goed inhouden lukt het ons niet meer om ze nog een keer in te halen. Ook voor vandaag is onze routeverantwoordelijke, Wiek Ewalts, erin geslaagd om een gevarieerde en uitdagende route uit te zetten. Tegen 1 uur arriveren we weer bij ons Chateau. De lunch staat dan al klaar. Na de lunch wordt er nog door iedereen meegeholpen om het Chateau weer netjes achter te laten. We kunnen terugkijken op wederom een geslaagd weekend. Iedereen die heeft meegeholpen hartelijk bedankt voor het mee laten slagen van dit weekend. Een Véloweekend dat zeker voor herhaling vatbaar is en ook volgend jaar weer op het programma zal staan. Uiteraard een andere locatie en een andere omgeving maar zeker een weekend die je ook weer niet mag/wil missen.