Na een lange voorbereiding en plannen maken is het op vrijdag 16 juni zover. Rond 8:00 uur stroomt het plein vol voor vertrek naar Leuven. In totaal gaan we met 42 man/vrouw naar Leuven. Helaas toch nog een paar last minute afvallers vanwege gezondheidsproblemen. Hopelijk zijn ze volgend jaar weer van de partij. In 3 groepen fietsen we de afstand Meijel-Leuven. De A-groep heeft een route van 194 kilometer voor de boeg, de B-groep gaat voor een afstand van 169 kilometer en de dames weten de kortste weg te vinden en bereiken Leuven na 152 kilometer. Nadat de koffers en de wandelaars over de auto’s verdeeld zijn vertrekt het rood/gele/zwarte peloton richting zuid-westelijke richting. We rijden met een boog om Weert en zetten koers naar Stramproij waar we de grens met België oversteken. Met de westelijke wind van rond windkracht 4 is het stevig aanpoten. Gelukkig heeft Wiek de route niet in een lijn getrokken, maar wordt er met enige regelmaat geslingerd zodat we de wind soms ook van opzij of zelfs van achteren voelen. Het afwisselen aan kop zorgt ervoor dat de inspanningen verdeeld worden. Al is niet iedereen hier 100% van overtuigd. Sommigen zijn van mening dat ze enkel wind van voren hadden terwijl ze op kop reden. Van het verkeer hebben we weinig last, het zijn rustige wegen die helaas niet overal van de kwaliteit zijn die wij gewend zijn. Maar dat hoort ook bij het fietsen in België. Ruim over de helft besluiten we op zoek te gaan naar een geschikte pauzelocatie. Dat valt nog niet mee. De veelal rustige buitenwegen zijn eenzaam en verlaten en kent blijkbaar dusdanig weinig verkeer dat een uitbater hier geen droog brood in ziet. In Houthalen-Helchteren op een industrieterrein aangekomen leidt de zoektocht tot succes. Even doortrappen naar de bebouwde kom en we zien zowel een frietkraam, een brasserie en een koffietentje. De laatste krijgt de voorkeur. Maar de menukaart bestaat enkel uit drank en wat koeken. Daarom maar naar de buren om ook de honger te stillen. Een pechvogel zoekt eerst nog de lokale fietsenmaker op voor een ander achterwiel. De Vlaamse wegen hebben er voor gezorgd dat enkele spaken volledig uit de naaf gebroken zijn. Gelukkig wordt hij snel geholpen en kan ook aansluiten voor het middagmaal. Daarna op weg voor de laatste 80 kilometer. Bij het naderen van Leuven wordt het terrein heuvelachtiger en gaat de kwaliteit van de wegen achteruit. Desondanks bereiken we net voor 5 uur hotel “la Royale” aan het Martelarenplein in Leuven waar de B-groep en de dames al aan het welkomstdrankje zitten. Het kan ook het tweede of derde al zijn geweest. Na het nodige vocht aangevuld te hebben wordt er gedoucht en sluiten we aan voor het avondmaal in de warme eetzaal. Na een korte dan wel iets langere wandeling erna wordt de dag afgesloten in het nabij gelegen Café Sport.
Op zaterdagmorgen wordt er gefietst, gewandeld, Leuven verkend en op het terras gehangen. De fietsers gaan voor verschillende afstanden variërend tussen de 65 en 90 kilometer. De Leuven-verkenners gaan onder begeleiding van “gids” Ruud de stad in. Diverse bezienswaardigheden worden bezocht maar ook de terrassen waar Leuven bekend om is worden aan een uitgebreid onderzoek onderworpen. In de loop van de middag druppelen de wandelaars en fietsers weer binnen en gaan we op weg naar Stella Artois. Daar is door Ruud een rondleiding georganiseerd in de brouwerij. Het complex is met 15 ha groot te noemen. Anne, onze gids, leidt ons door de diverse gebouwen en brengt ons op de hoogte van de geschiedenis van Stella Artois en het brouwproces. De bottelarij met ontelbare blikjes en flesjes is indrukwekkend. Na afloop worden we in de degustatie-ruimte uitgenodigd voor een vers getapt pilsje. Dit wordt met zorg gedaan en we laten het ons smaken. Dat is overigens ook niet moeilijk met de temperaturen waar we tijdens de rondleiding aan zijn blootgesteld. Onze gids geeft ons nog een goodie bag mee voor thuis en we gaan op weg naar het hotel. Daar is het ondertussen gezellig druk geworden. Op het Martelarenplein is een Afrikaanse markt om geld in te zamelen voor het Kamutamba-project in Zambia, geheel voorzien van de nodige livemuziek. Op dit festival wordt dan ook de dag afgesloten, waarbij een aantal zich begeeft onder de festivalbezoekers en de rest wederom Café Sport opzoekt voor een pilsje.
Zondagmorgen, alweer de laatste dag van ons weekend. De zon schijnt al volop dus het belooft een warme dag te worden. Na het ontbijt verzamelen we ons voor het hotel waar nog enkele groepsfoto’s worden gemaakt van de fietsgroepen. Verzamelen voor een foto is zo goed als onmogelijk. Iedereen loopt kriskras door elkaar en wil eigenlijk zo snel mogelijk op weg. Het zou wel eens heel warm kunnen worden. Na de groepsfoto’s wordt er afscheid genomen van de wandelaars en vertrekken we richting Meijel. De wegen staan in schril contrast met de wegen van vrijdag en zaterdag. Hele mooie landelijke wegen en fietspaden en ook nog eens van super kwaliteit. De hitte valt onderweg reuze mee. De wind waait een fris briesje uit het noordoosten en voelt lekker aan. We besluiten om in tegenstelling tot vrijdag een extra stop in te lassen om er zeker van te zijn dat de bidons gevuld blijven. Dit doen we op een schitterend terras net voor Kasterlee. Daar zitten we aan het water in de schaduw van een paar prachtige eikenbomen. Vervolgens op weg voor deel twee van de thuisrit. Rond Lommel komen we meer op bekend terrein. Gedeeltelijk rijden we rondje Lommel hier in tegengestelde richting. Bij Luijksgestel komen we weer op Nederlands grondgebied. Direct herkend door de bekende ANWB-paddestoelen. In Bergeijk is het tijd om de inwendige mens te versterken. Bij restaurant “de Snor” ploffen we op het terras neer. Daar wordt begonnen met de nodige cola, gevolgd door Bergeijkse boterhammen, broodje Snor, brood met een slaatje en uitsmijters. Er is bij het uitserveren nog even een spraakverwarring tussen de bazin en baas maar met honger wordt alles aanvaard en opgegeten. Ondertussen volgen ook nog een paar openbaringen waar we even van opkijken. Er wordt cola besteld door iemand die dat eigenlijk helemaal niet lekker vind, maar denkt dat alleen in cola de nodige suikers zitten. Daarnaast is iemand teleurgesteld dat zijn bestelde hamburger op brood er niet bij zit, maar als deze alsnog gebracht wordt de opmerking plaatst eigenlijk geen liefhebber van hamburgers te zijn. Desondanks worden alle bordjes netjes geleegd en gaan we onderweg voor de finale naar Meijel. Het tempo wordt flink opgevoerd, men wil blijkbaar graag naar huis. We zijn rond half vijf in Meijel waar de B-groep ons al weer net voor is en dus al bij “de Siem” op het terras zit. De dames-groep sluit iets later aan. Onder het genot van een drankje sluiten we het weekend moe maar tevreden af. Het was een geslaagd weekend. De organisatie wil bij deze dan ook graag alle deelnemers bedanken voor jullie bijdrage. Mede dankzij jullie een geslaagd weekend en weer voor herhaling vatbaar. Wiek heeft wederom een aantal super-routes in elkaar gezet. Tot slot een woord van dank voor Ruud voor het vermaak op zaterdag in Leuven. Wij gaan ondertussen alvast broeden op een nieuwe locatie voor 2018. Data volgen zo spoedig mogelijk zodat iedereen deze ruimschoots in zijn of haar agenda kan reserveren.
Organisatie Vélo-weekend
Johan en Frans-jozef