Negen A renners aan het vertrek om 7.00 uur om naar Tilff in de Ardennen te rijden, een plaatsje onder de rook van Luik aan het riviertje de Ourthe. Een wat bewolkt begin, net geen temperaturen voor korte broek en korte mouwen, al begon een aantal toch vol vertrouwen in korte broek. Terecht bleek later, want halverwege de tocht brak de zon door en werd het een fantastische dag van tegen de 20 graden, dus toen gingen de arm- en beenstukken massaal in de achterzak. De eerste klim naar Dolembreux, de Côte d’Andrimont is een mooie opwarmer en de groep blijft bij elkaar. De volgende in de rij is de Côte de Sprimont en dan vallen de eerste gaatjes, omdat de sterkste mannen steviger omhoog rijden. Snel hergroeperen en op naar de lange geleidelijke klim naar Werbomont om vervolgens na een prachtige afdaling de lange geleidelijke Ancienne Barriere te beklimmen. Ook hier gezamenlijk naar boven en alweer een lange snelle en veilige afdaling naar de voet van de steile St. Jacques. Hier valt het weer wat uit elkaar, zeker omdat de klimgeit van de dag, onze jongeling Ruud het gas flink open draait. Even extra uitkijken in de afdaling naar de voet van de Côte de Wanne, bekend van Luik Bastenaken Luik. Een moeilijk te verteren klim als gevolg van de uitermate wisselende stijgingspercentages. Ruud denkt daar anders over en heeft weinig moeite, met toch een paar snelle klimmers in zijn kielzog. Afdalen naar Stavelot, maar meteen weer tweemaal rechtsaf voor de zeer steile Stockeu, met halverwege het standbeeld van Eddy Merckx. Ook hier is onze jongeling met geen mogelijkheid bij te houden al weren de overigen zich prima. Pauze in Stavelot, waar we vriendelijk ontvangen worden met een stuk vlaai waar je U tegen zegt en een lekkere bak koffie. Bidons bijvullen in de keuken, dus een nieuwe verbeterde pauzeplek is gevonden, dat was wel duidelijk. Na de pauze is het toch voor een aantal lastig om op gang te komen op de mooie maar steile klim Côte d’Amermont. Maar de groep kan bijkomen in de fantastische afdaling naar het begin van de Rosier. Weer vallen er in de klim wat gaatjes, maar boven vallen de verschillen reuze mee. Lekker door het bos geleidelijk dalen naar de volgende klim Le Maquisard. Hier laat Gerrit zien dat er met hem niet te sollen valt en klimt als een speer met het snelste groepje naar boven en geeft geen krimp. Boven even wachten tot we compleet zijn en dan lekker lang snel afdalen naar Remouchamps, even onderbroken door een lastig te verteren Hautregard, waar Jack de groep in een lint naar boven sleurt. Dan komt het hoogtepunt van de dag, de vreselijke en vaak gevreesde beklimming van de Redoute. Jongeling Ruud, dan een tijdje niks, vervolgens zijn de verschillen klein in het bereiken van de top. Al keuvelend een klein foutje bij het oprijden van de voorrangsweg naar Sprimont, maar na ons verontschuldigd te hebben op naar de laatste klim Hornay en heerlijk de eerste klim van de dag in tegengestelde richting omlaag suizen. Tevreden worden de auto’s bereikt na 130 km en ruim 2700 hoogtemeters. Een geweldig mooie fietsdag wordt nog even gezellig bij de Stoep afgesloten.