Tropische omstandigheden eind augustus, dus werd er s’ morgens vertrokken om de ergste warmte te mijden. Heren B telde negen gegadigden voor ronde Achel Lozen van tegen de 120 km. Een prachtige ronde die in westelijke richting begint en via o.a. Ospeldijk naar Maarheeze gaat over landelijke wegen. Leenderstrijp en Soerendonk zijn fraaie Brabantse gehuchten en na Gastel wordt België binnen gereden. Achel en St Huibrechts Lille waar het kanaal Bocholt Herentals wordt bereikt. Lozen is zo’n beetje het keerpunt en terug in oostelijke richting. Het gebruikelijke pauzeadres blijkt gesloten, dus dat wordt Stramproy, het eerste dorp op Nederlands grondgebied. Via Altweerterheide en Moesdijk richting Nederweert Eind om via de Banen, Hollander en Caluna naar het afsluitende biertje te koersen, dat voortreffelijk smaakt na deze zonnige, warme, maar erg aantrekkelijke tocht.
De heren A groep had eigenlijk Diekirch Valkenswaard op de kalender staan, maar bij gebrek aan belangstelling werd voor een alternatief gekozen, liefst niet per auto, maar per fiets vertrekken vanuit Meijel. En het moest een lange tocht zijn om straks voldoende inhoud te hebben voor de Alpen. De keuze viel op Berg en Dal, een klassieke toertocht op de kalender, inmiddels op een paar punten verbeterd. Twaalf liefhebbers aan de start en dat betekende dat de keuze voor deze tocht de juiste was. De Snoertsebaan en de Lupineweg vormen het eerste deel op weg naar de oversteek van de Deurneseweg westelijk van Ysselsteyn. De wind was matig in kracht en stond noordoostelijk en zou later draaien naar het oosten. De lasten op kop konden met zo’n groep optimaal worden verdeeld, dus bleef het tempo er stevig in, zonder te jakkeren. Na het buitengebied van Vredepeel een kleine aanpassing om tegengesteld aan de Vélo-tour van de Peellimieten naar de weg Overloon Oploo te koersen. Voor Sint Anthonis wordt een alternatief buitenaf gezocht, nu echter nog door de kom op weg naar Ledeacker. Mooie rustige wegen naar Rijkevoort en na de oversteek van de A73 naar het idyllische Sint Agatha, een klein dorpje met welgeteld 500 inwoners in de Brabantse gemeente Cuijk. Het Heilig Hart beeld staat op het kruispunt waar het Vélo-peloton linksaf gaat op weg naar het veer in Cuijk. Het dorp overigens is vernoemd naar de heilige Agatha van Sicilië. Na de oversteek van de Maas nemen de jarige Ruud en Gerrit, die wegens verplichtingen eerder thuis moeten zijn, afscheid en vervolgen via een wat kortere route hun tocht huiswaarts. Die bleek toch uit 155 km te bestaan naar later bleek. Het tiental vervolgt hun route vanaf Mook en Molenhoek naar Groesbeek. Een mooie klim door het bos en na Groesbeek de bekende lus naar Berg en Dal en over de Zevenheuvelenweg terug naar Groesbeek, toch even pittig klimmen omdat het tempo hoog wordt gehouden en evenzo snelle afdalingen. Volop genieten van de mooie omgeving, het sportieve gebeuren en het fantastische zomerweer. Bidons bijvullen bij een tankstation is toch even wat lastiger, omdat de plaatselijke brandstofverkopers hier niet veel trek in hebben. Het Reichswald vanaf Grafwegen is een op en neer door een prachtig bos en de kopmannen houden het tempo stevig. Venzelderheide betekent weer Nederland en via Ottersum naar Siebengewald om de koffie op te zoeken. Pech, gesloten evenals een horecagelegenheid even verderop op weg naar de Toeristenweg. Gelukkig wel een buitenkraan om de bidons bij te vullen, geen luxe met deze tropische omstandigheden. Dan maar stoppen bij de Wellsche Hut, bovendien tweede kop koffie gratis, nooit weg voor ons Holländer. De vlaai smaakt ook goed en het gaat na deze versterking verder door het mooie grensgebied op weg naar Lomm voor de oversteek naar rozendorp Lottum, waar de rust is wedergekeerd na het rozenfestival. De wind zit vrij gunstig en de kilometertellers gaan naar respectabele waarden. Via Grubbenvorst naar Kronenberg en na Koningslust komt de eindstreep in de vorm van het terras van het Oranjehotel in zicht, waar gezellig wordt afgesloten na een prachtige rit van 188 km.