Geweldig mooi najaarsweer, volop zon na een droge week, weinig wind en een aangename temperatuur. En een lange toertocht op de kalender. Dat waren de ingrediënten voor de zaterdag. Een viertal A renners koos     s ‘morgens voor deze lange toertocht, die vertrekt vanaf de parkeerplaats bij het Witven tussen Someren en Heeze. Vanaf het Witven langs de Peelrijt, die grotendeels droog staat – en dat eind oktober- wordt het eerste gedeelte van de permanent uitgepijlde route van Lierop gevolgd tot de verbindingsroute met de Mierlo route. Deze verbinding bevindt zich op de Strabrechtse heide en voert het groepje naar de overkant van de A67, waar een mooi technisch gedeelte wacht op weg naar de rand van Geldrop. De singletracks liggen er fantastisch bij en volop genietend slingert het groepje door deze prachtige bossen tot aan het Eindhovens kanaal. Dat wordt even gevolgd tot het begin van de twee vaste routes van Nuenen. De Gulbergen van 60 m hoogte worden even gelaten voor wat ze zijn, wetende dat die toch wel aan de beurt komen. De routes van Nuenen zijn een zeer fraaie afwisseling van rechtere soms ook wat minder interessante stukken, en geweldige singletracks. Vooral die worden erg gewaardeerd door het viertal en ook hier slingert het groepje door kombochten over diverse heuveltjes die meerdere malen beklommen moeten worden door de bossen tussen Stiphout en Nuenen. Uiteindelijk wordt de voormalige vuilstort bij het Eindhovens kanaal weer bereikt om daar driemaal tegenop te klimmen over heerlijke paadjes en de laatste klim voert het groepje naar de uiterste top, waar even een korte eetpauze wordt genomen en van het mooie uitzicht wordt genoten. Het wordt duidelijk waarom dit het dak van Brabant wordt genoemd. Langs het kanaal terug wordt een groep roeisters waargenomen en een der renners oppert dat hij ook wel geïnteresseerd raakte in die sport, “immers altijd vlak” was zijn commentaar. Het tweede deel van de Mierlo route bevat ook wat technisch werk en al snel is de groep terug op de Strabrechtse Heide, met name in het deel waar een aantal jaren eerder een flinke brand het landschap danig veranderde. Zware maar mooie paadjes over heuveltjes en door los zand bracht het groepje naar het tweede deel van de Lierop route. Hier gaat de snelheid wat omhoog, het technische gedeelte is maar kort, al bevat het finale deel terug naar de parkeerplaats nog wat bochtenwerk. Vervolgens wordt nog de eerste lus van de Someren route genomen over de Somerense heide en langs het Keelven. Terug bij de auto’s zijn de bidons leeg na een geweldig mooie tocht over uitsluitend droge paden na ruim 90 km ATB genieten.

Dan koos een groep van dertien liefhebbers na de middag voor de Schadijkse bossen, een geweldig mooie technische route en het nodige kilometerwerk op weg ernaar toe en terug. In de bossen wordt de groep in drieën gedeeld vanwege de krachtsverschillen en het is nou eenmaal leuker en verstandiger fietsen in kleine groepjes in de bossen. Ook hier werd met volle teugen van de ideale herfstdag genoten.